ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΜΥΡΤΙΔΙΩΤΙΣΣΑ.

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΙΚΟΥ

24 Σεπτεμβρίου: Σαράντα μέρες μετά την Κοίμηση της Θεοτόκου -ίσως για να μην την ξεχνούμε αλλά για να φέρνουμε συνεχώς στο νου και την καρδιά μας τη μεγάλη μας Μητέρα-εορτάζει μια από τις πολλές θαυματουργές εικόνες της Παναγίας που υπάρχουν στην πατρίδα μας: η Παναγία η Μυρτιδιώτισσα.Στα Κύθηρα δόθηκε για πρώτη φορά αυτή η προσωνυμία,αλλά η Χάρη της εξαπλώθηκε σε όλο τον ελληνικά χώρο.Η Παναγία που βρέθηκε μέσα σε ευωδιαστές μυρσίνες είναι από τις πλέον αγαπημένες των Ελλήνων. Ας δούμε το ιστορικό της εύρεσης και το μεγάλο θαύμα του παραλύτου.

 ************

H Παναγία η Μυρτιδιώτισσα είναι εικόνα της Παναγίας που βρέθηκε στα Κύθηρα κατά τον 14ο αιώνα.Έχει το προσωνύμιο Μυρτιδιώτι- σσα,γιατί αναφέρεται από την παράδοση ότι τη βρήκε ένας βοσκός σε μια τοποθεσία γεμάτη με μυρτιές.Στις 24 Σεπτεμβρίου - 40 ημέρες μετά την Κοίμηση της Θεοτόκου - εμφανίστηκε η Παναγία στον βοσκό και του είπε να ψάξει για την εικόνα που είχε έρθει σε εκείνο το μέρος πολλά χρόνια πριν.
Ο βοσκός έπεσε στο έδαφος, γεμάτος δέος, προσευχόμενος προς την Θεοτόκο. Μόλις σηκώθηκε και γύρισε, είδε την εικόνα στα κλαδιά μιας μυρτιάς. Κλαίγοντας από χαρά, έφερε την εικόνα σπίτι του και είπε σε όλους τους φίλους και συγγενείς την ιστορία της ανεύρεσης της εικόνας.
Όταν ξύπνησε την επόμενη ημέρα η εικόνα έλειπε και φοβήθηκε μήπως είχε κλαπεί. Με βαριά καρδιά γύρισε με τα πρόβατά του στον τόπο της ανεύρεσης, αλλά εκεί είδε πάλι την εικόνα στα κλαδιά της μυρτιάς που την είχε πρωτοβρεί. Δοξάζοντας τον Θεό, την πήρε πάλι σπίτι του, αλλά την νύχτα η εικόνα εξαφανίστηκε όπως και την πρώτη φορά. Όταν η εξαφάνιση και επανεμφάνιση της εικόνας συνέβει και τρίτη φορά,  κατάλαβε ότι ήταν θέλημα της Μητέρας του Θεού η εικόνα να παραμείνει εκεί που είχε πρωτοβρεθεί. Προσκύνησε, ευτρέπισε τον τόπο και με όποια μέσα διέθετε έκτισε απέριττο ναό, τοποθέτησε την Εικόνα και την ονόμασε Μυρτιδιώτισσα. Έκτισε κελλί και κατοίκησε και ο χωρικός σ’ αυτό το χώρο. Η φήμη της εικόνας διαδόθηκε και συνέβησαν και θαύματα. Στη συνέχεια ένας ευλαβής μοναχός, ο Λεόντιος, αφιερώθηκε στο χώρο. Μεγένθυνε κατά πολύ το Ναό, έκτισε κελιά και δημιουργήθηκε ιερά Μονή. Η Εικόνα περιβάλλεται με χρυσή επένδυση (1837), με ποικίλες παραστάσεις και κείμενα από την Αγία Γραφή και την Υμνολογία.

Η θεραπεία του παραλύτου

Εκείνο όμως που κατέστησε την Παναγία Μυρτιδιώτισσα των Κυθήρων πανελλήνιο προσκύνημα και όχι μόνο ήταν η θεραπεία ενός παραλύτου. Ο χωρικός Θεόδωρος Κουμπιανός είχε μεγάλη ευλάβεια προς τη Θεοτόκο και γι’ αυτό είχε τη συνήθεια κάθε χρόνο στις 24 Σεπτεμβρίου, ημέρα της ευρέσεως της Εικόνας και συγχρόνως 40 μέρες μετά την κοίμηση της Θεοτόκου, να πηγαίνει με συγγενείς και φίλους στην ιερά Μονή και να πανηγυρίζει το γεγονός της ευρέσεως. Αυτός φαίνεται ότι πρωτοστάτησε στη θέσπιση της πανηγύρεως. Μετά από κάποια χρόνια όμως αρρώστησε και έμεινε παράλυτος στο κρεββάτι. Παρότρυνε όμως τους δικούς του να πηγαίνουν στην εορτή. Κάποτε τους παρακάλεσε να τον μεταφέρουν με το κρεββάτι στο Ναό της Μυρτιδιώτισσας για να εορτάσει κι αυτός. Παρά τις δυσκολίες το κατόρθωσαν και ζητώντας χάρη και έλεος από την Παναγία κάποια στιγμή είπε: «Μη μου παραβλέψης τους στεναγμούς και το βάρος της μακράς μου ασθενείας».

Ενώ γινόταν αγρυπνία και συμμετείχε κλήρος και λαός, συνέβη ένα παράδοξο γεγονός. Κάποιος βγήκε για λίγο έξω από το ναό και επιστρέφοντας φώναξε ανήσυχος ότι άκουσε θόρυβο από το μέρος της θάλασσας. Πράγματι συχνά συνέβη να έρχονται πειρατές. Βγήκαν και άλλοι έξω και διαπίστωσαν το γεγονός. Έτσι έφυγαν όλοι για να σωθούν και άφησαν μόνο του μέσα στην εκκλησία το Θεόδωρο, που καλά καλά δεν κατάλαβε τι συνέβη. Όταν το συνειδητοποίησε, δεήθηκε στη Θεοτόκο απελπισμένος από ανθρώπινη βοήθεια να μην πέσει στα χέρια των βαρβάρων. Τότε του φάνηκε σαν κάποιος να του είπε: Σήκω και συ και φύγε. Και τότε σηκώθηκε σαν να μην ήταν ποτέ παράλυτος και άρχισε να τρέχει. Αφού κατάλαβε ότι ήταν υγιής χάρη στη Θεοτόκο, άρχισε να φωνάζει το εκκλησίασμα να επιστρέψει, γιατί δεν έρχονται πειρατές και ότι αυτός θεραπεύτηκε. Ύστερα από πολλές φωνές άρχισαν σιγά-σιγά όλοι να επιστρέφουν και έμειναν έκθαμβοι μπροστά σ’ αυτό που έβλεπαν.

Πολύ αργότερα κτίσθηκε μεγαλοπρεπής Ναός, εντυπωσιακός, ρυθμού βασιλικής, με υψηλό κωδωνοστάσιο.