ΧΑΡΑ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΠΑΙΝΟΥΝ
ΕΙΡΗΝΗ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΕΝΟΥΝ
ΕΥΛΟΓΙΑ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΦΕΥΓΟΥΝ.



Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΕΧΕΙ ΤΡΙΑ ΠΛΟΚΑΜΙΑ.ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΦΤΩΧΟΥΣ ΤΟΝ ΚΟΥΜΜΟΥΝΙΣΜΟ,
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΛΟΥΣΙΟΥΣ ΤΗΝ ΜΑΣΟΝΙΑ.
ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ


ΠΙΣΤΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΣΙΓΟΥΡΙΑ ΓΙ'ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ
ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ ΓΙἈΥΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΛΕΠΟΥΜΕ!!!!!!!!


Η ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΘΕΛΕΙ ΟΧΙ Ν΄ΑΔΕΙΑΣΟΥΝ ΟΙ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ,ΑΛΛΑ ΝΑ ΓΕΜΙΣΟΥΝ ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΑΛΛΟΙΩΜΕΝΟ ΤΟ ΦΡΟΝΙΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΠΙΣΤΗ.
ΠΑΤΗΡ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ







ΠΟΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΘΑ ΠΑΡΕΙ ΘΕΣΗ Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ;


1.Ο ΠΑΠΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΙΡΕΣΗ;

2.Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ;

3.Ο ΜΟΝΟΦΥΣΙΤΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΙΡΕΣΗ;

4.ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΟΙ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΜΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ;






ΑΡΑΓΕ ΠΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΘΟΥΝ ΑΥΤΑ ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΣΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ;



ΤΡΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ

Α) ΤΟΥ ΑΔΑΜ

Β)ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ

Γ)ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΡΩΜΗΣ.

ΑΓΙΟΣ ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΠΟΠΟΒΙΤΣ




















Δευτέρα 30 Μαΐου 2016

Η ΛΙΤΑΝΕΙΑ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΕΝΟΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗ.

Η ΛΙΤΑΝΕΥΣΗ  ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΤΟΝ ΠΑΛΑΜΑ ΚΑΡΔΙΤΣΗΣ
ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΟΔΗΓΗΤΡΙΑΣ &
ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤΟΥ ΜΥΡΟΒΛΗΤΟΥ
ΕΙΣ ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΕΣΕΩΣ ΑΥΤΩΝ. 
 
 
 
 

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΗΝΟΣ ΙΟΥΝΙΟΥ


ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΗΝΟΣ ΙΟΥΝΙΟΥ
ΕΝΑΡΞΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ: ΩΡΑ 06:30 Μ.Μ.- ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ
ΩΡΑ 05:30 Π.Μ. –ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ,ΨΑΛΤΗΡΙΟΝ,ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ Α΄,Γ΄,ΣΤ΄,ΩΡΑΣ
 ΩΡΑ 07:00 Π.Μ. - ΟΡΘΡΟΣΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
 
ΤΕΤΑΡΤΗ 1/6/16 – ΑΠΟΔΟΣΙΣ ΤΗΣ ΜΕΣΟΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΑΓΙΑΣΜΟΥ - ΟΡΘΡΟΣ – ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
ΚΥΡΙΑΚΗ  5/6/16 ΣΤ΄ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ -   ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ
ΔΩΡΟΘΕΟΥ ΤΥΡΟΥ – ΜΑΡΚΟΥ ΕΝ ΧΙΩ
ΤΡΙΤΗ  7/6/16 – ΠΑΝΑΓΗ ΙΕΡΕΩΣ ΤΟΥ ΜΠΑΣΙΑ ΕΚ ΛΗΞΟΥΡΙΟΥ
ΤΡΙΤΗ  ΒΡΑΔΥ 7/6/16
ΙΕΡΑ ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΑΠΟΔΟΣΙΣ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ
ΠΕΜΠΤΗ 9/6/16  - Η ΑΝΑΛΗΨΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
 ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ
ΣΑΒΒΑΤΟ 11/6/16 – ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ – ΛΟΥΚΑ ΙΑΤΡΟΥ ΚΡΙΜΑΙΑΣ
ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ & ΒΑΡΝΑΒΑ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ
ΚΥΡΙΑΚΗ  12/6/16 Ζ΄ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ
  ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ 318 ΘΕΟΦΟΡΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ –
ΟΝΟΥΦΡΙΟΥ & ΠΕΤΡΟΥ ΤΟΥ ΕΝ ΑΘΩ
ΤΡΙΤΗ  14/6/16 – ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΕΛΙΣΣΑΙΟΥ
ΣΑΒΒΑΤΟ ΠΡΟ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ 18/6/16 – ΨΥΧΟΣΑΒΒΑΤΟ
ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ 19/6/16 – Η ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ
ΠΑΪΣΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ – ΙΟΥΔΑ ΑΔΕΛΦΟΘΕΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΑ  20/6/16 –    ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ
ΣΥΝΑΞΙΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΟΔΗΓΗΤΡΙΑΣ
ΜΕΘΟΔΙΟΥ ΠΑΤΑΡΩΝ – ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΤΟΥ ΚΑΒΑΣΙΛΑ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 24/6/16 - ΓΕΝΕΘΛΙΟΝ ΙΩΑΝΝΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ & ΒΑΠΤΙΣΤΟΥ
ΣΑΒΒΑΤΟ 25/6/16 – ΑΠΟΔΟΣΙΣ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ 26/6/16 - ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ(Α΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ)

ΤΕΤΑΡΤΗ 29/6/16 -  ΠΕΤΡΟΥ & ΠΑΥΛΟΥ ΤΩΝ
ΠΡΩΤΟΚΟΡΥΦΑΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ
ΠΕΜΠΤΗ 30/6/16  ΣΥΝΑΞΙΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΕΝΔΟΞΩΝ ΔΩΔΕΚΑ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

 

 

ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΑΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ.

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ: «Έσχατος κριτής επί θεμάτων πίστεως είναι η συνείδηση
του πληρώματος της Εκκλησίας».

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ: «Έσχατος κριτής επί θεμάτων πίστεως είναι η συνείδηση του πληρώματος της Εκκλησίας».
Εκτενή επιστολή για τους προβληματισμούς και τις αντιρρήσεις των Αγιορειτών για τα θέματα της Πανορθόδοξης Συνόδου έστειλε μετά από μακρές συνεδριάσεις κατά την εβδομάδα των Μυροφόρων η Έκτακτη Σύναξη των Ηγουμένων και Αντιπροσώπων των 20 Ιερών Μονών του Αγίου Όρους στον Οικουμενικό Πατριάρχη. Μάλιστα αποφασίσθηκε η επιστολή να κοινοποιηθεί σε όλες τις Αυτοκέφαλες Ορθόδοξες Εκκλησίες.
  Στην επιστολή τονίζεται ότι ο όρος «Εκκλησία» δεν μπορεί να λέγεται για τους ετερόδοξους. Επίσης εκφράζεται η αντίθεση του Αγίου Όρους για τις συμπροσευχές και τις λειτουργικές πράξεις με τους ετερόδοξους. Ο «έσχατος κριτής» για θέματα πίστεως είναι η συνείδηση του πληρώματος της Εκκλησίας, που μπορεί να εκφράζουν ακόμα και μεμονωμένα πρόσωπα, αναφέρουν οι Αγιορείτες, και όχι μόνο οι Σύνοδοι όπως γράφει το κείμενο της Πανορθόδοξης. (Ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός ανέτρεψε μόνος του τις αποφάσεις της Συνόδου Φερράρας-Φλωρεντίας).
  Είναι αναγκαία η αναγνώριση ως Οικουμενικών των Συνόδων επί Μεγ. Φωτίου και αγ. Γρηγορίου του Παλαμά, που έδωσαν απάντηση σε όλες τις κακοδοξίες του Παπισμού (φιλιόκβε, παπικό πρωτείο κλπ.), αναφέρεται στην επιστολή. Μόνο σοβαρές αλλαγές στα κείμενα της Πανορθόδοξης μπορεί να αναπαύσουν όλους τους Ορθοδόξους, γράφουν οι Αγιορείτες. Διαφορετικά, μπορεί η Σύνοδος να γίνει αφορμή για νέα σχίσματα.
Παρακάτω αναφέρονται μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα της επιστολής:
α. « ... η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος ... να αποφύγη τον όρον «Εκκλησία» δια τους ετεροδόξους, χρησιμοποιούσα αντ᾽ αυτού τους όρους «χριστιανικά δόγματα και ομολογίαι».
β. « ... η έννοια της ενότητος της Εκκλησίας χρήζει ωσαύτως διασαφήσεως .... εις την ενότητα Αυτής ανήκουν μόνον τα μέλη της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ως Σώμα Χριστού ... Περί τούτων μόνον λέγεται το «ίνα ώσιν εν, καθώς ημείς εν εσμέν», κατά την ερμηνείαν των θεοφόρων Πατέρων».
γ. « ... Ο τρόπος διεξαγωγής και η πορεία των θεολογικών διαλόγων δεν αναπαύει το σύνολον του πληρώματος της Εκκλησίας, η δε καθ’ ημάς Ιερά Κοινότης κατά καιρούς και εις διαφόρους περιστάσεις έχει εκφρασθή δι᾽ επισήμων κειμένων κατά θεολογικών συμφωνιών μετά των ετεροδόξων και έχει διαμαρτυρηθή δια συμπροσευχάς και άλλας λατρευτικάς πράξεις (λειτουργικούς ασπασμούς κ.λπ.), δι’ ων δίδεται η εικών ψευδούς ενώσεως μετ’ αυτών ... δέον να αποσαφηνισθή ότι η Ορθόδοξος Εκκλησία ουδόλως δύναται να δεχθή την ενότητα της Εκκλησίας ως τινα διομολογιακήν προσαρμογήν η ως συμμετοχήν εις συμπροσευχάς και ετέρας λατρευτικάς πράξεις».
δ. « ... δεν δυνάμεθα να μη εκφράσωμεν τον έντονον προβληματισμόν και τας ευλόγους αντιρρήσεις ημών δια την περαιτέρω συμμετοχήν των Ορθοδόξων εις το «Παγκόσμιον Συμβούλιον των Εκκλησιών» (Π.Σ.Ε)».
ε. « ... η εκκλησιαστική παράδοσις αναγνωρίζει ως έσχατον κριτήν επί θεμάτων πίστεως την συνείδησιν του πληρώματος της Εκκλησίας, την οποίαν εκφράζουν ενίοτε μεμονωμένα πρόσωπα η σύνοδοι ιεραρχών η ο πιστός λαός και η οποία επικυρούται δια συνοδικών αποφάσεων».
στ. « ... δέον να περιληφθή αναφορά και εις τας μετά την αγίαν Ζ´ Οικουμενικήν μεγάλας Συνόδους της Ορθοδόξου Εκκλησίας ... καθ' όσον δια της αναφοράς εις αυτάς τας συνόδους αι δογματικαί και εκκλησιολογικαί διαφοραί μετά των ετεροδόξων (περί το Φιλιόκβε, την κτιστήν Χάριν, το παπικόν πρωτείον κ.λπ.) αποσαφηνίζονται πλήρως».
Ακολουθεί αντίγραφο της επιστολής.

Τρίτη 24 Μαΐου 2016

ΕΟΡΤΗ ΕΥΡΕΣΕΩΣ ΤΩΝ ΚΛΑΠΕΝΤΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ - 10 ΧΡΟΝΙΑ & ΣΗΜΕΡΑ.

ΠΡΟΣΚΛΗΣΙΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ   29 ΜΑΪΟΥ 2016.
ΕΟΡΤΑΖΟΜΕΝ ΤΗΝ ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΕΣΕΩΣ ΤΩΝ  ΚΛΑΠΕΝΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΟΔΗΓΗΤΡΙΑΣ &
ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤΟΥ ΜΥΡΟΒΛΥΤΟΥ.
 
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
ΤΟ ΠΡΩΪ ΩΡΑ 05:00–ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΨΑΛΤΗΡΙΟΝ -ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ Α΄,Γ΄,ΣΤ΄,ΩΡΑΣ.
ΩΡΑ 06:30 - ΟΡΘΡΟΣ  - ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΕΡΑΣ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΛΙΤΑΝΕΙΑ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ (περί ώρα 09:15)ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΕΤΑ ΠΑΡΑΚΛΗΣΕΩΝ   ΔΕΗΣΕΩΝ  & ΕΥΧΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ & ΣΤΟΝ ΠΡΟΣΤΑΤΗ ΜΑΣ ΑΓΙΟΝ ΔΗΜΗΤΡΙΟΝ ΤΟΝ ΜΥΡΟΒΛΗΤΗΝ.
 
ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΔΕΗΣΕΙΣ ΥΠΕΡ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΑ ΜΝΗΜΟΝΕΥΘΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΧΩΡΙΑΝΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΕΥΛΑΒΟΙΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΕΣ.
ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΦΗ ΜΑΣ ΣΤΟ ΝΑΟ ΘΑ ΤΕΛΕΣΤΗ ΑΡΤΟΚΛΑΣΙΑ.
ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΧΩΡΙΑΝΟΙ ΟΠΩΣ ΤΙΜΗΣΟΥΜΕΝ ΤΟΝ ΠΡΟΣΤΑΤΗ ΜΑΣ ΑΓΙΟΝ ΔΗΜΗΤΡΙΟΝ  ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΚΑΝΕ ΤΗ ΧΑΡΗ ΚΑΙ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΣΤΟΝ ΘΡΟΝΟ ΤΟΥ ΝΑ ΠΡΕΣΒΕΥΕΙ ΥΠΕΡ ΗΜΩΝ ΤΩΝ ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ.
 

ΜΕ ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ
ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΝ  ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΝ

Η ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΕΣΟΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ

Μεσοπεντηκοστή: η σημασία της εορτής και ο εορτασμός της Μεγάλης Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως.

Η αγια Σοφιά στην Κωνσταντινούπολη πανηγύριζε την ημέρα της Μεσοπεντηκοστής

Ναός της του Θεού Σοφίας
Σε λίγους πιστούς είναι γνωστή η εορτή, αυτή. Εκτός από τους ιερείς και μερικούς άλλους χριστιανούς, που έχουν ένα στενότερο σύνδεσμο με την Εκκλησία μας, οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν καν την ύπαρξή της. Λίγοι είναι εκείνοι που εκκλησιάζονται κατ’ αύτη και οι περισσότεροι δεν υποπτεύονται καν, ότι την Τετάρτη μετά την Κυριακή του Παραλύτου πανηγυρίζει η Εκκλησία μία μεγάλη δεσποτική εορτή, την εορτή της Μεσοπεντηκοστής.
Και όμως κάποτε αυτή η εορτή  ήταν η μεγάλη εορτή της Μεγάλης Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως και συνέτρεχαν κατ’ αυτή στον μεγάλο ναό πλήθη λαού. 
Ποιό είναι το θέμα της ιδιορρύθμου αυτής εορτής;
Όχι πάντως κανένα γεγονός της ευαγγελικής ιστορίας. Το θέμα της είναι καθαρά εορτολογικό και θεωρητικό. Η Τετάρτη της Μεσοπεντηκοστής είναι η 25η από του Πάσχα και η 25η προ της Πεντηκοστής ημέρα. Σημειώνει το μέσον της περιόδου των 50 μετά το Πάσχα εορτάσιμων ημερών. Είναι δηλαδή  ένας σταθμός, μία τομή.
Χωρίς δηλαδή να έχει δικό της θέμα η ημέρα αυτή συνδυάζει τα θέματα, του Πάσχα αφ’ ενός και της επιφοιτήσεως του αγίου Πνεύματος αφ’ ετέρου, και «προφαίνει» τη δόξα της αναλήψεως του Κυρίου, που θα εορταστεί μετά από 15 ημέρες.
Ακριβώς δε αυτό το μέσον των δύο μεγάλων εορτών έφερνε στο νου και ένα εβραϊκό επίθετο του Κυρίου, το «Μεσ­σίας». Μεσσίας στα ελληνικά μεταφράζεται Χριστός. Αλλά ηχητικά θυμίζει το μέσον. Έτσι και στα τροπάρια και στο συναξάριο της ημέρας η παρετυμολογία αυτή γίνεται αφορμή να παρουσιασθεί ο Χριστός σαν Μεσσίας -μεσίτης Θεού και ανθρώπων, «μεσίτης και διαλλάκτης ημών και του αιωνίου αυτού Πατρός». «Διά ταύτην την αιτίαν την παρούσα εορτή εορτάζοντες και Μεσοπεντηκοστήν ονομάζοντες τον Μεσσίαν  ανυμνούμεν Χριστόν». σημειώνει ο Νικηφόρος Ξανθόπουλος στο συναξάριο.
Σ’ αυτό βοήθησε και η ευαγγελική περικοπή, που επελέγη για την ημέρα αυτή. Μεσούσης της εορτής του ιουδαϊκού Πάσχα ο Χριστός ανεβαίνει στο ιερό και διδάσκει. Η διδασκαλία Του προκαλεί τον θαυμασμό, αλλά και ζωηρή αντιδικία μεταξύ αυτού και του λαού και των διδασκάλων. Είναι Μεσσίας ο Ιησούς ή δεν είναι; Είναι η διδασκαλία Του εκ Θεού ή δεν είναι; Νέο λοιπόν θέμα προστίθεται: ο Χριστός είναι ο διδάσκαλος. Αυτός που ενώ δεν έμαθε γράμματα κατέχει το πλήρωμα της σοφίας, γιατί είναι η Σοφία του Θεού που κατασκεύασε τον κόσμο. Ακριβώς από αυτόν τον διάλογο εμπνέεται μεγάλο μέρος της υμνογραφίας της εορτής. Εκείνος που διδάσκει στο ναό, στο μέσον των διδασκάλων του ιουδαϊκού λαού, στο μέσον της εορτής, είναι ο Μεσσίας, ο Χριστός, ο Λόγος του Θεού. Αυτός που αποδοκιμάζεται από τους δήθεν σοφούς του λαού Του είναι η του Θεού Σοφία.
Πώς εορταζόταν στα βυζαντινά χρόνια:
Κάποτε αυτή η εορτή  ήταν η μεγάλη εορτή της Μεγάλης Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως και συνέτρεχαν κατ’ αυτή στον μεγάλο ναό πλήθη λαού. Δεν έχει κανείς παρά να ανοίξει την Έκθεση της Βασιλείου Τάξεως του Κωνσταντίνου Πορφυρογέννητου για να δει το επίσημο τυπικό του εορτασμού, όπως ετελείτο μέχρι την Μεσοπεντηκοστή του έτους 903 στον ναό του αγίου Μωκίου στην Κωνσταντινούπολη μέχρι δηλαδή την ημέρα που έγινε η απόπειρα κατά της ζωής του αυτοκράτορα Λέοντος ς’ του Σοφού (11 Μαΐου 903). Εκεί υπάρχει μία λεπτομερής περιγραφή του λαμπρού πανηγυρισμού, που καταλαμβάνει ολόκληρες σελίδες και καθορίζει με την γνωστή παράξενη βυζαντινή ορολογία, πως ο αυτοκράτορας το πρωί της εορτής με τα επίσημα βασιλικά του ενδύματα και την συνοδεία του ξεκινούσε από το ιερό παλάτι για να μεταβεί στον ναό του αγίου Μω­κίου. όπου θα ετελείτο η θεία λειτουργία. Σε λίγο έφθανε η λιτανεία με επί κεφαλής τον πατριάρχη, και βασιλιάς και πατριάρχης εισέρχονταν επισήμως στον ναό.
Η θεία λειτουργία ετελείτο με την συνήθη στις μεγάλες εορτές βυζαντινή μεγαλοπρέπεια. Μετά από αυτήν ο αυτοκράτορας παρέθετε πρόγευμα, στο οποίο παρεκάθητο και ο πατριάρχης. Και πάλι ο βασιλιάς υπό τις επευφημίες του πλήθους «Εις πολλούς και αγαθούς χρόνους ο Θεός αγάγοι την βασιλείαν υμών» και με πολλούς ενδιάμεσους σταθμούς επέστρεφε στο ιερό παλάτι.[…]
   Η έλλειψη ιστορικού υποβάθρου της στέρησε τον απαραίτητο εκείνο λαϊκό χαρακτήρα, που θα την έκανε προσφιλή στον πολύ κόσμο. Και το εντελώς θεωρητικό της θέμα δεν βοήθησε τους χριστιανούς, που δεν είχαν τις απαραίτητες θεολογικές προϋποθέσεις, να ξεπεράσουν την επιφάνεια και να εισδύσουν στην πανηγυριζόμενη δόξα του διδασκάλου Χριστού, της Σοφίας και Λόγου του Θεού, της πηγής του ακενώτου ύδατος. Συνέβη με αυτή κάτι ανάλογο με εκείνο που συνέβη με τους περίφημους ναούς της του Θεού Σοφίας, που αντί να τιμώνται στο όνομα του Χριστού ως Σοφίας του Θεού, προς τιμήν του οποίου ανεγέρθησαν, κατήντησαν, για τους ιδίους λόγους, να πανηγυρίζουν στην εορτή της Πεντηκοστής η του αγίου Πνεύματος η της αγίας Τριάδος η των Εισοδίων η της Κοιμήσεως της Θεοτόκου η και αυτής της μάρτυρος Σοφίας και των τριών θυγατέρων της Πίστεως, Ελπίδος και Αγάπης.
στοιχεία από το βιβλίο του Ι. Μ. Φουντούλη, «Λογική λατρεία»– ολόκληρο το κείμενο στον Θησαυρό Γνώσεων και Ευσεβείας -εικόνες από saint.gr

Δευτέρα 23 Μαΐου 2016

ΠΕΡΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.....

Αποκρυφιστικό - Οικουμενιστικό βιτρό

στην Ορθόδοξη Ακαδημία Κρήτης

bitro-1.jpg
Επιστολή προς την Πανορθόδοξη Γραμματεία της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας, με κοινοποιήση στον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο και τους Προκαθημένους των Ορθοδόξων Εκκλησιών απέστειλε ο Πρωτοπρ. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος.Φέρνει στην επιφάνεια ένα πολύ σοβαρό θέμα, το οποίο έχει να κάνει με την Ορθόδοξη Ακαδημία της Κρήτης. Συγκεκριμένα ο π. Αναστάσιος στην επιστολή του, αναφέρει ότι έξω από το παρεκκλήσιο της Ακαδημίας υπαρχεί αναρτημένο βιτρό με σύμβολα που προβάλλουν σαφές τον διαθρησκειακό οικουμενισμό. "Τέτοιες «καλλιτεχνικές» εμπνεύσεις και συνθέσεις με βαθύτατο αποκρυφιστικό περιεχόμενο, συναντά κανείς μόνο στα κεντρικά γραφεία της Θεοσοφικής Εταιρίας (τῆς αποκρυφίστριας H. P. Blavatsky) στο Adyar τῶν Ινδιῶν!" τονίζει χαρακτηριστικά ο π. Αναστάσιος.
Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΕΧΕΙ ΩΣ ΕΞΗΣ
Πρός τήν Πανορθόδοξον Γραµµατεία τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου  τῆς   Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας.εἰς Γενεύην.         Κοινοποίηση:Παναγιώτατον Οἰκουµενικόν Πατριάρχην κ.κ. Βαρθολοµαῖον, εἰς Κωνσταντινούπολιν. Μακαριωτάτους Προκαθηµένους τῶν κατά τόπους Ἁγιωτάτων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν.    Σεβασµιώτατοι, σεβαστοί πατέρες,                   Εὐσεβάστως σᾶς γνωρίζω τά ἑξῆς:
1. Στήν κεντρική εἲσοδο τῶν ἐγκαταστάσεων καί ἀκριβῶς ἒξω ἀπό τό Ἱερό Παρεκκλήσιο τῆς Ὀρθοδόξου Ἀκαδηµίας τῆς Κρήτης, ὃπου τόν προσεχή Ἰούνιο θά συνέλθει ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας, ὑπάρχει ἀνηρτηµένο βιτρό, ἒργο τοῦ R. Bleninger (πρόγραµµα «Πρόσωπο πρός Πρόσωπο» τῆς ΟΑΚ).
Στό ἒργο εἰκονίζονται, ὃπως µπορεῖτε νά δεῖτε στό συνηµµένο φωτογραφικό ὑλικό, στό κέντρο τῆς παραστάσεως τρεῖς ἀνθρώπινες φιγοῦρες ἀνάµεσα σέ φλόγες, οἱ ὁποῖες, προφανώς, ὑποδηλώνουν τήν ταλαιπωρηµένη στό καµίνι τῆς ζωῆς ἀνθρωπότητα.
Οἱ τρεῖς αὐτοί ἂνθρωποι ὑψώνουν σέ στάση δεήσεως τά χέρια τους σέ θρησκευτικά σύµβολα: ὁ ἓνας πρός τόν Σταυρό τοῦ Κυρίου, ὁ ἂλλος πρός τήν Ἡµισέληνο (ἀριστερά τοῦ Σταυροῦ) καί ὁ τρίτος πρός τό Ἂστρο τοῦ ∆αυίδ (Ἑξάλφα, δεξιά τοῦ Σταυροῦ)!
Ὁ Τίµιος Σταυρός καί τά δύο σύµβολα τῶν «µονοθεϊστικῶν θρησκειῶν» (Ἡµισέληνος καί Ἑξάλφα) πλαισιώνονται καί συνδέονται σέ µία εἰκαστική ἑνότητα µέ τό οὐράνιο τόξο, τό κατ’ ἐξοχήν σύµβολο τῆς Νέας Ἐποχῆς.
Εἶναι πασιφανές ὃτι ἡ σύνθεση αὐτή προβάλλει µέ τόν πλέον σαφή καί ἀδιαµφισβήτητο τρόπο τόν διαθρησκειακό συγκρητιστικό οἰκουµενισµό.
Στόν πλέον ἐπίσηµο χῶρο τῆς Ὀρθοδόξου Ἀκαδηµίας τῆς Κρήτης, πού ἀνηγέρθη γιά νά δίνει τή µαρτυρία τῆς Ὀρθοδοξίας, δηλ. τή µαρτυρία τῆς «µωρίας» καί τοῦ «σκανδάλου» τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ (πρβλ. 1 Κορ. 1, 18-25), ὁ «λόγος ὁ τοῦ Σταυροῦ» σχετικοποιεῖται καί ἐξισώνεται µέ ὃ,τι ἐκφράζει ἡ Ἡµισέληνος καί ἡ Ἑξάλφα!
Σεβασµιώτατοι, σεβαστοί µου πατέρες,
Τέτοιες «καλλιτεχνικές» ἐµπνεύσεις καί συνθέσεις µέ βαθύτατο ἀποκρυφιστικό περιεχόµενο, συναντᾶ κανείς µόνο στά κεντρικά γραφεῖα τῆς Θεοσοφικῆς Ἑταιρίας (τῆς ἀποκρυφίστριας H. P. Blavatsky) στό Adyar τῶν Ἰνδιῶν!
Εἶναι ἀξιοθρήνητο στήν κεντρική εἲσοδο καί ἒξω ἀπό τό Ἱ. Παρεκκλήσιο ἑνός Ὀρθοδόξου Ἐκκλησιαστικού Ἱδρύµατος, τό ὁποῖο τελεῖ ὑπό τήν αἰγίδα τοῦ Οἰκουµενικοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, νά προβάλλεται κατά τέτοιο ὠµό καί ἀνερυθρίαστο τρόπο ἡ βλάσφηµη θεωρία τῶν δῆθεν «ἀβρααµικῶν θρησκειῶν» καί, µάλιστα, τό ἀσεβές αὐτό συγκρητιστικό ἒργο νά ἒχει ἐκτυπωθεῖ καί σέ καρτ- ποστάλ ἀπό τήν Ὀρθόδοξη Ἀκαδηµία!
Ἐλπίζω πώς ἡ Γραµµατεία τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ µας θά συµµεριστεῖ τή θλίψη καί ἀνησυχία πολλῶν κληρικῶν καί λαϊκῶν καί θά µεριµνήσει ὣστε τό βλάσφηµο καί θεοσοφικῆς ἐµπνεύσεως ἒργο ὂχι µόνο νά µή βρίσκεται ἀναρτηµένο στήν κεντρική εἲσοδο τῶν ἐγκαταστάσεων καί τοῦ Ἱ. Παρεκκλησίου τῆς Ὀρθοδόξου Ἀκαδηµίας τῆς Κρήτης κατά τίς ἡµέρες τῆς διεξαγωγῆς τῶν συνεδριάσεων τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ µας, ἀλλά νά γίνει ἡ ἀπαραίτητη σύσταση στούς ὑπευθύνους τῆς Ἀκαδηµίας γιά τήν ὁριστική του ἀποµάκρυνση ἀπό τίς ἐγκαταστάσεις της.
2. Ἐπιτρέψτε µου καί µία ἀκόµη ἐπισήµανση.
Στήν κεντρική αἲθουσα τῆς Ἀκαδηµίας (στήν ὁποία θά συνεδριάζει ἡ Ὁλοµέλεια τῆς Ἁγίας Συνόδου), ὑπάρχουν δύο ὑπερµεγέθεις πίνακες καί ἓνα ἀνάγλυφο µέ τόν Προµηθέα δεσµώτη ἐπί τοῦ Καυκάσου.
Ἀσφαλῶς, ὁ µῦθος τοῦ Προµηθέα, ἑρµηνευόµενος µέσῳ τῆς περίφηµης ''προφητείας'' τοῦ Αἰσχύλου1, ἐκφράζει τήν παναθρώπινη προσµονή τοῦ Λυτρωτοῦ.
Ὃµως δέν πρέπει νά µᾶς διαφεύγει ὃτι ὁ «Προµηθέας» ἒχει ἀξιοποιηθεῖ κατάλληλα καί ἀπό τόν ἀποκρυφισµό, ὡς τό σύµβολο τοῦ ἐπαναστάτου ἀνθρώπου, ὁ ὁποῖος, ἐπειδή ἒκλεψε τή φλόγα τῆς ἀποκρύφου Γνώσεως γιά νά τήν µεταγγίσει στούς ἀνθρώπους, τιµωρήθηκε αἰωνίως ἀπό τόν θεό-δυνάστη καί ἐχθρό τῆς πνευµατικῆς ἐξελίξεως τοῦ ἀνθρώπου!
∆υστυχῶς, ἡ παντελής ἀπουσία εἰκόνος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀπό τήν κεντρική, µεγάλη αἲθουσα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀκαδηµίας τῆς Κρήτης ἀφήνει µετέωρη καί ἀνεκπλήρωτη τήν προσµονή τοῦ Λυτρωτοῦ, ὁ ὁποῖος ἦρθε καί θυσιάστηκε γιά νά ἀπελευθερώσει τόν δεσµώτη «Προµηθέα». Ἀλήθεια, τί κρίµα!
∆ύο χιλιάδες χρόνια µετά τή Θυσία τοῦ Χριστοῦ µας νά παραµένει ὁ «Προµηθέας» δεσµώτης χωρίς, ὁ δυστυχής, νά ἒχει γευθεῖ τή λύτρωση τοῦ σαρκωθέντος Θεοῦ Λόγου… καί αὐτό νά ἀπεικονίζεται στό χῶρο, πού θά ἒπρεπε ἀκόµα καί µέσῳ τῆς γλώσσας τῶν συµβόλων νά διακηρύσσεται ἡ µαρτυρία τῆς Ὀρθοδοξίας, δηλ. ἡ πληρότητα καί ἡ µοναδικότητα τῆς διά τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ σωτηρίας τοῦ πεσόντος ἀνθρώπου.
Ἐξαιτούµενος τίς ἀρχιερατικές σας εὐχές, υἱικῶς εὒχοµαι ἡ Χάρις τοῦ Παναγίου Πνεύµατος νά σᾶς ἐνδυναµώσει νά ἀνταποκριθεῖτε στή διακονία σας, ὣστε ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος νά ἀναδειχθεῖ ἀντάξια τοῦ ὀνόµατός της, µακριά ἀπό ἐπικίνδυνους γιά τήν ἑνότητα καί τή µαρτυρία τῆς Ἐκκλησίας µας νεωτερισµούς.
Μετά σεβασµοῦ
π. Ἀναστάσιος Γκοτσόπουλος

Σάββατο 21 Μαΐου 2016

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ - ΠΕΡΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ.

Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης.
Ο Οικουμενισμός κυριαρχείται από ακάθαρτα πνεύματα
Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης. Ο Οικουμενισμός κυριαρχείται από ακάθαρτα πνεύματα
Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΚΥΡΙΑΡΧΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΑΚΑΘΑΡΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ*
Μαρτυρία π. Ἐφραίμ Κατουνακιώτη στόν καθηγητή κ. Δημ. Τσελεγγίδη
  Στή συνέχεια, θά πῶ κάτι, τό ὁποῖο ἔχει νά κάνει μέ προσωπική κατάθεση. Συνδεόμουνα ἐπί δεκαετίες μέ τόν π. Ἐφραίμ τόν Κατουνακιώτη, τοῦ ὁποίου τό ἦθος καί τό φρόνημα εἶναι ἐγνωσμένα. Εἶναι ἐγνωσμένο, ἐπίσης, ὅτι εἶχε κι αὐτός «πνευματική τηλεόραση». Ὅσον ἀφορᾶ ἐμένα, πολλές φορές πήγαινα μέ τήν πρόθεση, νά θέσω κάποια ἐρωτήματα πολύ συγκεκριμένα, μέ μία ἀξιολογική σειρά, καί χρησιμοποιώντας τό δικό μου λεξιλόγιο. Καί ὅταν πήγαινα κοντά του, χωρίς νά τοῦ θέσω κἄν τήν ἐρώτηση, μοῦ ἀπαντοῦσε μέ αὐτήν τή διαδοχή τῶν ἐρωτημάτων πού εἶχα καί μέ τό λεξιλόγιό μου. Τό λέω, ὡς προσωπική πείρα. Δέν ἀποτελεῖ κάτι καινοφανές. Αὐτό συνέβαινε καί μέ πολλούς ἄλλους.
Κάποτε, λοιπόν, νεαρός τότε καθηγητής στή Θεολογική, μιλᾶμε τώρα πρίν ἀπό τριάντα χρόνια, τοῦ εἶπα τό ἑξῆς. Ἐπειδή καί στή Θεολογική Σχολή, ἰδιαίτερα τῆςΘεσσαλονίκης, τό κλῖμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἀνθεῖ, εἶχα κάποια ἔντονα προβλήματακαί ἐρωτήματα, ἐπειδή ἔβλεπα νά ἐκπροσωπεῖται ἀπό σεβαστούς, κατά τά ἄλλα,καθηγητές. Φυσικά, τόσο ἡ συνείδησή μου ὅσο καί οἱ γνώσεις μου ἀντιδροῦσαν μέν,ἤθελα ὅμως, πέρα ἀπό τήν ἐπιστημονική μου θέση, νά ἔχω καί τήν χαρισματικήἀπάντηση, πρᾶγμα τό ὁποῖο ἔκανα καί σέ πάρα πολλά ἄλλα θέματα.
     Τόν ρώτησα, λοιπόν, ἐπί τοῦ συγκεκριμένου, μήπως μπορεῖ νά μοῦ πεῖ τί πρᾶγμα εἶναι ὁ Οἰκουμενισμός. Μοῦ ἀπήντησε ἀπερίφραστα καί χωρίς καμμία δυσκολία: «Αὐτήν τήν ἐρώτηση, παιδί μου, μοῦ τήν ἔχει κάνει κι ἕνας ἀκόμη νωρίτερα ἀπό σένα. Ἐγώ, ἐδῶ πέρα ἐπάνω, βρίσκομαι σαράντα χρόνια στά βράχια. Ἔχω ξεχάσει καί τά ἑλληνικά μου»- σημειωτέον τελείωσε σχολαρχεῖο - «ἀλλά μ’ αὐτό τό θέμα δέν ἔχω ἀσχοληθεῖ. Γι’ αὐτό, ἐπειδή ἔπρεπε νά τό ἀπαντήσω, ἀφοῦ δέχτηκα ἐρώτημα καί δέν εἶχα καμμία γνώμη πάνω στό θέμα, πῆγα στό κελλί μου καί προσευχήθηκα καί ρώτησα τόν Χριστό νά μέ πληροφορήσει τί εἶναι ὁ Οἰκουμενισμός. Πῆρα τήν ἀπάντησή του, ἡ ὁποία εἶναι, ὅτι ὁ Οἰκουμενισμός ἔχει πνεῦμα πονηρίας καί κυριαρχεῖται ἀπό ἀκάθαρτα πνεύματα». Καί τόν ρώτησα, πῶς ἀκριβῶς πιστοποιήθηκε αὐτό. Μοῦ ἀπάντησε, πώς «μετά τήν προσευχή γέμισε τό κελλί μου ἀπό ἀφόρητη δυσωδία, ἡ ὁποία μοῦ ἔφερνε ἀσφυξία στήν ψυχή, δέν μποροῦσα νά ἀναπνεύσω πνευματικά». Τόν ρώτησα, ἄν αὐτό ἦταν ἕνα ἔκτακτο γεγονός γι’ αὐτόν ἤ ἄν ἔτσι τοῦ ἀπαντᾶ ὁ Χριστός σέ ἀνάλογες περιπτώσεις, καί μέ βεβαίωσε, ὅτι «σέ ὅλες τίς περιπτώσεις, πού εἶναι μπλεγμένες μέ μάγια, μέ ἀκάθαρτα πνεύματα, αὐτή εἶναι ἡ κατάσταση, στήν ὁποία μέ εἰσάγει. Μερικές φορές ὑπάρχει καί λεκτική ἀπάντηση, ἀλλά στήν προκειμένη περίπτωση, αὐτή ἦταν ἡ ἀπάντηση καί ἔχω ἀπόλυτη τή βε­βαιότητα, ὅτι ὁ Οἰκουμενισμός δέν ἔχει τό Πνεῦμα τό Ἅγιο, ἀλλά τό πνεῦμα τό ἀκάθαρτο».
      Αὐτό πού λέγω αὐτή τή στιγμή, θά μποροῦσε νά πεῖ κανείς, ἐνδεχομένως, ὅτι ἔχειχαρακτῆρα ἐντυπώσεων. Σᾶς πληροφορῶ, ὅτι χάρηκα πάρα πολύ, ἐπειδή αὐτό, πού εἶπε σέ μένα προσωπικά, τό εἶδα καταγραμμένο καί ἀπό τήν εὐλαβῆ συνοδεία του, πού δημοσίευσε ἕναν τιμητικό Τόμο γύρω ἀπό τό πρόσωπό του, τήν πνευματικότητά του καί τά λόγια του. Πιστοποιεῖται λοιπόν καί ἀπό ἐκεῖ, ἀλλά ἐγώ τό διεσταύρωσα καί μέ ἄλλους ἀξιόπιστους θεολόγους, οἱ ὁποῖοι συνέβη νά τό ἀκούσουνπροσωπικά. Δέν τό ἔχω πεῖ δημοσίᾳ μέχρι τώρα, ἀλλά τό ἔφεραν ἔτσι τά πράγματα, πού μέ ἀναγκάζουν νά τό πῶ. Βεβαίως, αὐτό ἔπαιξε ἀποφασιστικό ρόλο στή στάση μου ἀπέναντι στόν Οἰκουμενισμό. Ἐγώ, βεβαίως, ὡς καθηγητής, ὡς ἐπιστήμων, ὀφείλω σέ κάθε περίπτωση νά τό ἀνακρίνω τό θέμα μέ ἐπιστημονικά κριτήρια καί νά τεκμηριώνω τήν ἄποψή μου ἐπιστημονικά καί αὐτό κάνω καί στά μαθήματά μου, βῆμα πρός βῆμα. Ὅμως θεωρῶ πώς ἡ κατάθεση αὐτή εἶναι σημαντική, γιατί γίνεται μέ τρόπο χαρισματικό ἀπό ἕναν ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος δέν γνωρίζει κάτι γύρω ἀπό αὐτό τόπρόβλημα, δέν ἔχει διαβάσει, δέν ἔχει ἀκούσει, ἀλλά καταθέτει τήν ἄμεση πνευματικήἐμπειρία του. Νομίζω ὅτι μιλοῦν ἐδῶ τά ἴδια τά πράγματα.
* Ἀπό τό βιβλίο «“Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας”. Μία Σύνοδος μέ ἔλλειμμα συνοδικότητας καί Ὀρθόδοξης αὐτοσυνειδησίας», σελίδες 80, διαστ. 17x24 ἑκ., ἔκδοση «Συνάξεως Ὀρθοδόξων Ρωμηῶν “Φώτης Κόντογλου”», Τρίκαλα, Μάρτιος 2016. Τό βιβλίο αὐτό ἀποτελεῖ τήν ἀπομαγνητοφωνημένη μορφή τῆς τρίωρης ἐκπομπῆς - συνομιλίας τοῦ διευθυντοῦ τοῦ ραδιοφωνικοῦ σταθμοῦ τῆς Πειραϊκῆς Ἐκκλησίας κ. Λυκούργου Μαρκούδη μέ τόν καθηγητή κ. Δημήτριο Τσελεγγίδη.
Περιοδικό Παρακαταθήκη -Μάρτιος - Απρίλιος 2016
Λέγεται οτι ο γ. Εφραιμ είχε εκφρασει την γνωμη του για τον Οικουμενισμο καποια αλλη στιγμη με οτι ειχε γευθει στην γλωσσα του, εν καιρω προσευχης περι του Οικουμενισμου..Ξυνη γευση...

Πέμπτη 19 Μαΐου 2016

ΤΟ ΕΞΩΚΚΛΗΣΙ ΜΑΣ ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΕΙ.

ΙΕΡΑ  ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ
ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΕΝΔΟΞΩΝ ΘΕΟΣΤΕΠΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ
ΒΑΣΙΛΕΩΝ & ΙΣΑΠΟΣΤΟΛΩΝ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ & ΕΛΕΝΗΣ
=
20 – 21 ΜΑΪΟΥ 2015
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ 
 
Τὴν Παρασκευή 20 Μαΐου,ὥρα 7:15 μ.μ. θὰ τελεστὴ  Μέγας  Πανηγυρικὸς Ἑσπερινὸς μὲτ’ ἀρτοκλασίας.

Το Σαββάτο 21 Μαΐου ὥρα 7.00 π.μ.θὰ τελεστὴ Ὄρθρος & Θεία Λειτουργία  μὲτ ἀρτοκλασίας.
  Μετά το πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας θα ἀκολουθήση τράπεζα για ὄλους τους προσκυνητές.
          Προσκαλοῦνται οἱ εὐσεβεῖς Χριστιανοὶ γιὰ νὰ τιμήσουμε ὅλοι μαζὶ τους ἁγίους ἐνδόξους ἱσαποστόλους Κωνσταντίνῳ καὶ Ἐλένη καὶ νὰ ἐπικαλεστοῦμε τὶς μεσιτεῖες του.                                                                                                                                         


Δευτέρα 16 Μαΐου 2016

ΛΟΓΟΣ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ! ΠΑΤΗΡ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ.

Από το προφητικό κείμενο του π. Αθανασίου Μυτιληναίου
για την Πανορθόδοξη. 

Από την ομιλία του Πατρός Θεοδ.Ζήση.Κάντε κλίκ  ΕΔΩ:
«Ακριβώς αυτό επιδιώκουν: Να γίνουν σχίσματα και να προσβάλλουν την Εκκλησία»!...
         «Γνωρίζομεν ότι σε αιρετικές θέσεις δεν υπάρχει σωτηρία. Αλλά δεν σταματάει το κακό εκεί. Έχομε και μία ακόμη φάση: Είναι η φάση ενώσεως του Χριστιανισμού με τις άλλες θρησκείες!
         Βέβαια όλα αυτά έχουν ήδη μπει σε δοκιμασία (τεστ). Δηλ. όπως όταν θέλομε να κάνομε μία θεατρική παράσταση γίνεται μία δοκιμή και δεύτερη και τρίτη μετά γίνεται και μία γενική πρόβα. Έτσι όλες αυτές οι συναντήσεις που γίνονται πότε εδώ και πότε εκεί και που συμμετέχουν δυστυχώς και Ορθόδοξοι είτε είναι στην Ευρώπη είτε είναι στην Αμερική, είναι καμώματα της γενικής πρόβας. Να δουν δηλ. πως πάει το πράγμα. Θα υπάρξουν αντιδράσεις;
          Ώστε λοιπόν το μεθεπόμενο βήμα είναι αυτή η ένωση! Τώρα όμως σας ρωτώ: Γιατί να είμαι Χριστιανός (αφού κι άλλες θρησκείες κλπ είναι καλές); Τότε γιατί να λέμε ότι ο Χριστιανισμός σώζει και τίποτε άλλο δεν σώζει; Ότι η Ορθοδοξία σώζει και τίποτε άλλο δεν σώζει»;
   ...«Δεν θέλει ο άλλος την αλήθεια, καλημέρα δεν θα του πείτε. Στο σπίτι σας δεν θα τον βάλετε. Η αγάπη δεν είναι σαλιαρίσματα ούτε φτηνοί συναισθηματισμοί, ματς και μουτς! Η αγάπη πρέπει να είναι εν Αληθεία. Θα σε αγαπώ αν είσαι εν αληθεία· αν είσαι Ορθόδοξος. Αν δεν είσαι θα σε αγαπώ με την έννοια να σε σώσω· δεν θα έχω όμως κοινωνία μαζί σου. Διότι αν χάσομε το κριτήριο της αληθείας της Ορθοδοξίας που είναι η σωτηρία τότε τι κάνομε; Δεν κάνομε τίποτε. Δυστυχώς οι ταγοί της Εκκλησίας μας έχουν αλωθεί! Θα το πω άλλη μια φορά τους ενδιαφέρει μόνο το κοινωνικό στοιχείο»...
Από λόγο της Κυριακής 17 Νοεμβρίου 1991.
 

Σάββατο 14 Μαΐου 2016

Η ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ.

Επιστολή Εστίας Πατερικών Μελετών στον Μακαριώτατο για την «Αγία» και Μεγάλη Πανορθόδοξη Σύνοδο.
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΕΣΤΙΑΣ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ ΣΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟ ΓΙΑ ΤΗΝ «Ἁγία» καί Μεγάλη Πανορθόδοξη Σύνοδο.
Ἀμαρούσιον, 4 Μαΐου 2016
Ἀρ. πρωτ. 120
Μακαριώτατε,
Χριστός Ἀνέστη!
Εὐλαβῶς ἀσπαζόμεθα τήν Δεξιάν Σας!
Μετά ἀπό τό πολύ λυπηρό γεγονός στήν πανέμορφη νῆσό μας Λέσβο, ἐπίκειται τό χειρότερο στή νῆσό μας Κρήτη.

Ὅσον ἀφορᾷ στήν «Ἁγία» καί Μεγάλη Πανορθόδοξη Σύνοδο, παρακολουθοῦμε τόν πολυμέτωπο ἀγώνα πού διεξάγετε στίς δύσκολες αὐτές ἡμέρες πού διερχόμαστε.  Εὐχόμαστε ταπεινά νά παρουσιασθεῖ, τοῦ Κυρίου συνεργοῦντος, κάποιο ἐμπόδιο καί νά μή πραγματοποιηθεῖ αὐτή ἡ Σύνοδος.
 -    Εἶναι γνωστά τά ἀρνητικά στοιχεῖα της!
 - Εἶναι κατά τέτοιο τρόπο στημένη καί στηριγμένη σέ κάποιες προσυνοδικές ἀποφάσεις μέ τίς ὑπογραφές ἤδη τῶν κατά τόπους Ἐκκλησιῶν, πού εἶναι πολύ δύσκολη ἡ διαφυγή ἀπό τήν διαμορφωμένη περιρρέουσα φιλοπαπική ἀτμόσφαιρα.
-   Δέν ὀνομάστηκε οἰκουμενική, διότι κατά τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας εἶναι ἐλλειμματική, ἀφοῦ δέν μετέχει ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρώμης μολονότι το Βατικανό βρίθει πολλῶν αἱρέσεων καί κακοδοξιῶν.
-    Οἱ Ἅγιες Μεγάλες (Οἰκουμενικές) Σύνοδοι συνεκαλοῦντο γιά ἕνα ἤ δύο, τό πολύ τρία σοβαρότατα δογματικά θέματα.  Οἱ προσυνοδικές διασκέψεις ἄρχισαν μέ ἑκατό θέματα καί ἡ μέλουσα νά συνέλθει Σύνοδος κατέληξε σέ ὀκτώ θέματα.
-   Ἀπό κάθε ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἐπιλέγονται εἴκοσι τέσσερις Μητροπολῖτες καί ὁ Προκαθήμενος εἴκοσι πέντε.  Σέ καμιά Σύνοδο δέν ἀποκλείστηκαν τόσοι πολλοί Ἱεράρχες.
-    Οἱ ὑπόλοιποι πενήντα Μητροπολῖτες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος πού δέν μετέχουν, ἔχουν ἄποψη; Ἐξουσιοδοτοῦν τούς εἴκοσι τέσσερις καί τόν Μακαριώτατο ὁ ὁποῖος καί μόνος θά ὑπογράψει; Τί ρόλο παίζουν οἱ ἀποκλειόμενοι;  Τούς δόθηκε ὁ ρόλος νά ἐγκλεισθοῦν στό κελλί τους καί νά προσεύχονται νά ὑπογράψει ὁ Μακαριώτατος μέ φρόνημα ὑπακοῆς ἤ ἀνυπακοῆς στόν Οἰκουμενικό;  Καμία Σύνοδος δέν εἶχε αὐτή τή σύσταση καί αὐτή τή νοοτροπία.  Θυμίζει στήσιμο μιᾶς θρησκευτικῆς ἤ φιλανθρωπικῆς ὀργανώσεως πού χρηματοδοτεῖται ἁδρά ἀπό τόν κρατικό κορβανά, γιά νά ἐξυπηρετήσει ὁπωσδήποτε κάποια συμφέροντα.
Σεῖς, Μακαριώτατε, ὡς ἀρχιεπίσκοπος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος δέν μετείχατε τῆς Συνάξεως τῶν Προκαθημένων.  Τώρα τί θά ἀποφασίσετε;
Ἄν ἡ Σύνοδος πραγματοποιηθεῖ, φοβόμαστε ὅτι:
1. Τά πάντα εἶναι στημένα μέ σκοπό νά ψηφισθεῖ ἄμεσα, ἄνετα καί γρήγορα, καθώς δείχνουν ὅλα τά προγνωστικά, τό πρῶτο θέμα τοῦ μικροῦ καταλόγου πού καταρτίσθηκε: Σχέσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρός τόν λοιπόν χριστιανικόν κόσμον, νά δοθεῖ δηλαδή ἐκκλησιαστικότητα στούς παπικούς.  Οἱ παπικοί παρατηρητές θά ἀποχωρήσουν ἀπό τήν «Ἁγία» καί Μεγάλη Σύνοδο, βουτηγμένοι στό σκοτάδι τῶν ποικίλων κακοδοξιῶν τους, κομίζοντες ὅμως δωρεάν στόν ἄρτι ἐπισκεφθέντα τήν Ἑλλάδα πάπα Φραγκίσκο τήν πολυπόθητη ἐκκλησιαστικότητα.  Ἤδη στή νῆσο Λέσβο προσ­φωνήθηκε ἀπό τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαῖο ὡς κανονικός Ἐπίσκοπος Ρώμης. (Δέν ἦταν μάλιστα πρώτη φορά πού τιμήθηκε ὁ αἱρεσιάρχης).  Ἄν οἱ Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες πού θά συμμετάσχουν στήν Πανορθόδοξο Σύνοδο ψηφίσουν καταφατικά, δηλαδή νά ἀναγνωρισθεῖ ἐκκλησιαστικότητα ἄρα καί συνοδικότητα στούς αἱρετικούς, κλείνει ἕνα τόσο μεγάλο θέμα συνοπτικά, χωρίς καμία ἀντίδραση ἐκ μέρους τῶν ὀρθοδόξων.
2. Ἄν ληφθεῖ τέτοια ἀπόφαση, θά πανηγυρισθεῖ ἡ ἕνωση μέ τούς αἱρετικούς παπικούς, ἀλλά θά θρηνήσουμε διασπάσεις Ὀρθοδόξων, ἀντιδράσεις, ἀποτειχίσεις στό Σῶμα τῆς Ἁγίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας.  Ὁ Παναγιώτατος μέ τή δύναμη τῶν Μ.Μ.Ε. καί τήν ἐξασφαλισμένη πειθήνια ὑπακοή τῶν ἀνά τήν οἰκουμένη ἐπισκόπων του καί κληρι­κῶν του, θά διαλαλήσει τήν ἱστορικῆς σημασίας ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν.  Αὐτονόητη θά εἶναι ἡ ἕνωση μέ τά λοιπά κομμάτια τῶν προτεσταντικῶν παραφυάδων, τῶν Κοπτῶν καί λοιπῶν μονοφυσιτῶν.  Σέ ὅλα τά πλάτη καί μήκη τῆς ὑφηλίου θά ἁπλωθεῖ ἡ παγχριστιανική μείξη ὅλων τῶν ψευδῶν «ἐκκλησιῶν» μετά τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας.  Μαθαίνουμε ἀπό τούς Ἐπισκόπους τῆς Ἀμερικῆς καί τῆς Εὐρώπης τοῦ κλίματος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ὅτι ἀναμένουν μέ ἐναγώνια προσμονή τήν «ἱερή» καί «ἱστορική» ἀνάμειξη μέ τούς παπικούς, προτεστάντες καί μονοφυσῖτες γιά νά μήν αἰσθάνονται τό ἔλλειμμα τῆς ἁγίας Ὀρθοδοξίας μας ἤ πιό σωστά τό κόμπλεξ τῶν ἀπηρχαιωμένων ὀρθοδοξούντων ἱερωμένων.  Θά εἶναι ἐπί τέλους καί αὐτοί «in» ὅπως ὅλοι οἱ παπικοί καί λοιποί κληρικοί τῆς γῆς.
3. Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης ἔχει προαναγγείλει ὡς πρόεδρος τῆς «Ἁγίας» καί Μεγάλης Πανορθοδόξου Συνόδου, ὅτι θά ἐπακολουθήσουν καί ἄλλες σύνοδοι, μᾶλλον παγχριστιανικές (ὄχι πιά πανορθόδοξες) πού θά διευθετήσουν καί τά ἄλλα θέματα πού ἀπαλείφθηκαν ἀπό τόν κατάλογο τῶν θεμάτων τῆς Πανορθοδόξου.  Ὅπως φαίνεται οἱ ἐν συνεχείᾳ λοιπές σύνοδοι θά ἐξομοιώσουν τούς θεσμούς καί τούς Ἱερούς Κανόνες μέ τίς ἀπαιτήσεις τοῦ συγχρόνου ἀνθρώπου, τοῦ μοντέρνου ὅπως λέγουν, τοῦ  μετανεωτερι­κοῦ.  Μέ κομψό ἤ ἄκομψο τρόπο, ὄχι πιά μέ προσυνοδικές, ἀλλά μέ πανορθοδοξοπαπικές καί προτεσταντικές διαδικασίες θά ταφοῦν σέ περίλαμπρα μαυσωλεῖα οἱ Ἱεροί Κανόνες καί ἡ ζωντανή ὀρθοδόξη Παράδοση, μαζί μέ τή σπάνια σέ ὡραιότητα καί θεοπνευστία Λατρεία μας.
Μακαριώτατε Πάτερ καί Δέσποτα,
Συγχωρήσατέ μας γιά τό θράσος νά Σᾶς «ὑποδεικνύουμε».  Εἶναι τόσο ἐπικίνδυνες οἱ ὧρες καί οἱ ἡμέρες πού μᾶς φέρνουν κοντά στή Σύνοδο τῆς Κρήτης, πού δέν ἔχουμε τήν πολυτέλεια νά ἀδρανοῦμε.
Ταπεινῶς φρονοῦμε καί υἱϊκῶς Σᾶς καταθέτουμε τά κάτωθι:
1. Οἱ περισσότεροι ἤ ὅλοι οἱ κληρικοί τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας εἴμαστε μαζί Σας.  Προσευχόμαστε νά πάρετε τίς καλύτερες ἀποφάσεις, καί Σεῖς προσωπικῶς ἀλλά καί σύμπασα ἡ Ἱεραρχία.
2. Δέν εἴμαστε διατεθειμένοι νά κάνουμε ἀγῶνες ἀντιεκκλη­σιαστικούς.  Οὔτε νά γίνουμε βασιλικότεροι τοῦ Βασιλέως μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀφοῦ Αὐτός  κρατάει τό πηδάλιο τῆς Ἐκκλησίας.
3. Δέν ἐπιθυμοῦμε νά ἀποσπασθοῦν οἱ ἱερές Μητροπόλεις τῆς Βορείου Ἑλλάδος ἀπό τήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος.  Ἄν ὑποκύψετε, γρήγορα θά ὑπαχθοῦν σέ ἀλλότρια κρατική κυριαρχία.  Θά ὑποδουλωθοῦν σέ σκλαβιά νέου εἴδους, ὄχι ὅπως τῆς τουρκοκρατίας, ἀλλά τῆς δυναστικότερης Νέας Ἐποχῆς, τῆς δικτατορικότερης παγκόσμιας δικτατορίας.
4. Φυσικά καί δέν εἴμαστε διατεθειμένοι νά ὑποταχθοῦμε στήν Βατικάνεια κυριαρχία.  Δέν μισοῦμε τούς πιστούς τοῦ ρωμαιοκαθολικισμοῦ, γιατί πολλοί ἐκ τῶν ἁπλῶν λαϊκῶν ἀνθρώπων τους ἔχουν ἁπλῆ πίστη στόν Ἰησοῦ Χριστό, στήν Παναγία μας καί στούς ἁγίους.  Τό Βατικανό ἄς ὄψεται πού παραπλανᾶ ἑκατομμύρια ἀνθρώπων στούς σκοτεινούς σκοπούς του.
5. Ἡ ἀρνητική ψῆφός Σας στήν «Ἁγία» καί Μεγάλη Πανορθόδοξο Σύνοδο θά ἀποβεῖ ἀνάχωμα στά σχέδια τῶν παγκοσμίων δικτατόρων, πού μάχονται λυσσωδῶς τήν ἄκτιστη Ἀλήθεια και τό ἄκτιστο Φῶς πού διαχέεται ἀπό τόν δι’ ἡμᾶς  Σταυρωθέντα καί Ἀναστάντα θεάνθρωπο Κύριο Ἰησοῦ Χριστό πρός ὅλην τήν Οἰκουμένη.  Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἔχει τή μοναδική εὐκαιρία νά δώσει τήν ὁλοκάθαρη ὁμολογία τοῦ ζῶντος Χριστοῦ καί ὄχι τοῦ ἀποτυχημένου Ἰησοῦ Χριστοῦ πού γράφει στό πρόσφατο βιβλίο του ὁ πάπας Φραγκῖσκος.  Ἔχει τήν πιό σημαντική εὐκαιρία νά ὁμολογήσει ἀκλόνητη πίστη στόν Ἰησοῦ Χριστό ὡς τέλειο Θεό καί τέλειο ἄνθρωπο καί νά στηρίξει ὅλα τά τέκνα της, νέους καί ὑπερήλικες στή δική Του μακαρία ζωή.
6. Ἴσως μέσῳ τῆς καλῆς ὁμολογίας Σας καί ἐμπιστοσύνης στόν Ἰησοῦ Χριστό νά συγκινηθοῦν κάποιοι ἐκ τῶν ἀρχόντων μας.  Ἴσως νά ἀποκτήσουν σπλάχνα οἰκτιρμῶν, νά ἀνασκουμπωθοῦν καί νά βοηθήσουν πραγματικά τούς Ἕλληνες πολῖτες καί ὄχι νά ὑπογράφουν τά θανατηφόρα μνημόνια καί τίς ἀβάσταχτες φορολογίες.
7. Ἡ ἀρνητική ψῆφός Σας, τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τεκμηριωμένη στήν πλούσια Ἑλληνορθόδοξη Παράδοσή μας, πού ἔχει διαμορφωθεῖ ἀπό τούς θεανθρώπινους θησαυρούς Παλαιᾶς καί Καινῆς Διαθήκης, ἀπό τήν ἀσύλληπτη κτιστή καί ἄκτιστη θεία Λατρεία μας, ἀπό τά  μόνα σέ ἐν Χριστῷ σῴζουσα Χάρη ἱερά Μυστήρια καί ἀπό τούς θείους καί Ἱερούς Κανόνες καί τά ἀφθονοῦντα Πατερικά συγγράμματα, θά βάλει τέλος στήν Βαρλααμική μεταπατερική θεολογία, πού ἀποτελεῖ ἄριστο προοίμιο γιά ἔνταξή μας στήν ἄθεη Παπωσύνη καί στήν ὅλως ἐκκοσμικευμένη προτεσταντική θεολογία.
Μακαριώτατε,
Ὅπως πολύ καλά γνωρίζετε ἀπό τίς μεταπτυχιακές σπουδές Σας στό Μόναχο τῆς Γερμανίας καί ὅπως καί οἱ Σεβασμιώτατοι Μητροπολῖτες μας καί ὄχι μόνο, γνωρίζουν ἀπό τίς σπουδές τους στίς ἄλλες Εὐρωπαϊκές χῶρες, ἐκ μέρους τῶν σοβαρῶν Εὐρωπαίων ὑπάρχει ἐκτίμηση στήν Ἑλλάδα, στόν πολιτισμό της, στή γλῶσσα της, στήν ἱστορία της καί στήν Ὀρθοδοξία μας.
Ἄν μέ  τήν ἀρνητική ψῆφο Σας δείξετε, ὄχι βέβαια ἐπιδεικτι­κά, ἀλλά ὁμολογιακά καί αὐθεντικά ὅτι δέν ἐπιθυμοῦμε ὡς Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καί ὡς Ὀρθόδοξος Ἑλληνικός λαός νά ὑπαχθοῦμε κάτω ἀπό ὕποπτα καί ἐφθαρμένα ἐγκόσμια συστήματα-παπικά, προτεσταντικά, μονοφυσιτικά καί λοιπά – τότε ἐνδέχεται νά ἀναβαθμισθεῖ ἡ ἐκτίμηση πού εἶχαν στήν ὀρθόδοξη Ἑλλάδα καί νά γίνουν ἀξιοπρεπεῖς ἀρωγοί στήν ἀρχετυπικά ἀξιο­πρεπῆ πατρίδα μας.  Ἔτσι θά ἐπαληθευθεῖ ὁ μεγάλος Ἅγιός μας, ὁ ἅγιος Νεκτάριος, πού προορατικά διατύπωσε τήν πεποίθηση, ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα εἶναι προορισμένη ἀπό τό Χριστό νά εἶναι δάσκαλος  καί φάρος τῆς Οἰκουμένης.
Ὅλοι οἱ πατέρες μέ τούς ὁποίους ἀναστρεφόμαστε καί συζητᾶμε ὡς ἐν Χριστῷ ἀδελφοί ἐρωτοῦν: Ἄν ὁ Μακαριώτατος ὑπογράψει μέ τούς παναιρετικούς παπικούς, προτεστάντες τοῦ ΠΣΕ καί τούς μονοφυσῖτες, θά μποροῦμε νά τοῦ φιλοῦμε τό χέρι καί ἐν συνεχεία ὅσων Σεβασμιωτάτων Μητροπολι­τῶν συνταυτιστοῦν μαζί του; Θά μνημονεύουμε τά ὀνόματά τους στή Θεία Λειτουργία;
Ἄς μᾶς λυπηθεῖ ὁ Πατήρ, ὁ Υἱός καί τό Ἅγιον Πνεῦμα μέ τίς πολλές πρεσβεῖες τῆς Κυρίας Θεοτόκου, γιά νά μήν εἰσέλθουμε σέ τόσο ἐπικίνδυνους πειρασμούς γιά τήν αἰώνια ζωή καί γιά τή σωτηρία μας.
                              Ἀσπάζομαι εὐλαβῶς τήν Δεξιάν Σας
                               Διά τήν Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν
                                  ἐλάχιστος ἐν πρεσβυτέροις
                                  ἀρχιμ. Σαράντης Σαράντος
                ἐφημέριος τοῦ Ἱ.Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Ἀμαρουσίου.
Κοινοποίηση:
Ἱεράν Σύνοδον
Ἅγιον Πρωτοσύγκελλον
Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος