Καρδίτσα | Αιμίλιος Πολυγένης
Με αισθήματα χαράς υποδέχθηκε το απόγευμα του Σαββάτου η πόλη της Καρδίτσας τον νέο Μητροπολίτη Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων κ. Τιμόθεο Άνθη.
Ο νέος Μητροπολίτης έφτασε στην Επαρχία του συνοδευόμενος από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο, και πλειάδα Ιεραρχών της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Στην κεντρική πλατεία της πόλεως τον νέο Μητροπολίτη καλωσόρισε ο Δήμαρχος Καρδίτσας Κωνσταντίνος Παπαλός, ο οποίος καλωσόρισε τον κ. Τιμόθεο στην πόλη του Αγίου Σεραφείμ και του Νικολάου Πλαστήρα.
Ο Μητροπολίτης από την πλευρά του, απευθυνόμενος προς τον Δήμαρχο μεταξύ άλλων ανέφερε: "Η Εκκλησία της Ελλάδος, δια του Μακαριωτάτου και των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών κατά τη παρούσα ώρα με οδήγησσαν στο χώρο τούτο, στην καρδιά και το κέντρο της Ι.Μ. Θεσσαλιώτιδος, για να με παραδώσουν στην τοπική Εκκλησία ως ποιμένα και πατέρα πνευματικό του ευαγούς κλήρου, των φιλόθεων μοναστικών αδελφοτήτων και του ευσεβούς και ευλογημένου λαού."
"Όπως βλέπετε κ. Δήμαρχε η Εκκλησία με ενέδυσε με τον προρφυρούν αρχιερατικό Μανδύα, ο οποίος συμβολίζει τη δόξα Της, η οποία είναι στερεωμένη επάνω στο αίμα της θυσίας του πρώτου μάρτυρος και θεμελιωτού της Πίστεως του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, αλλά και των αγίων μαρτύρων και ομολογητών οι οποίοι αγωνίστηκαν και έχυσαν το αίμα τους για την πίστη", πρόσθεσε χαρακτηριστικά ο κ. Τιμόθεος.
Σε άλλο σημείο ανέφερε: "Μου έθεσε, επίσης, η Εκκλησία στο αριστερό μου χέρι την αρχιερατική ράβδο, απόδειξη της πνευματικής δυνάμεως και εξουσίας, γιά νά στηρίζομαι σέ αυτήν αλλά και για να στρέφω πάντοτε τό βλέμμα μου στήν κορυφή της, εκεί, στά δυό φίδια πού πλαισιώνουν τόν Τίμιο Σταυρό, ώστε συνεχώς νά έχω κατά νούν, ότι η Εκκλησία θα πολεμείται πάντοτε, ἀλλά καί πάντοτε θά νικά."
"Τέλος μου ενεχείρισε στό δεξί μου χέρι τόν Τίμιο Σταυρό, γιά νά πορεύομαι στή ζωή μου ακολουθώντας Εκείνον, τόν οποίο φέρει ἐπάνω Του, τόν Σωτήρα καί Λυτρωτή μας Ιησοῦ Χριστό. Γιά νά μου υπενθυμίζει ότι σταυρική θά εἶναι ἡ πορεία μου καί ἀφοῦ πρώτα θά αγιάζομαι εγώ να εὐλογώ και να αγιάζω με Αυτόν τόν Λαό τοῦ Θεού", υπογράμμισε ακόμη ο Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος από την κεντρική πλατείας της πόλεως.
Κλείνοντας ο κ. Τιμόθεος τόνισε: "Κύριε Δήμαρχε, σας εὐχαριστώ θερμά γιά τήν υποδοχή και για τα καλά σας λόγια. Είναι από σήμερα πλέον καί η ασημαντότητά μου πολίτης αυτής της πόλεως. Θά ἀγωνίζομαι γιά νά είναι πνευματική ἡ πορεία μου ανάμεσά σας καί σας διαβεβαιώ, ότι θα αποδειχθώ συμπαραστάτης και αρωγός σε κάθε καλό καί ὠφέλιμο έργο γιά τόν τόπο μας. Σας καλώ νά πράξετε και σεις τό ίδιο γιά τήν τοπική μας Εκκλησία."
Στη συνέχεια στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, τελέστηκε η τελετή ενθρόνισης από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο.
Ἡ Χάρις τοῦ παναγίου καί τελεταρχικοῦ Πνεύματος κατόπιν τῆς προτάσεως τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου μας καί τῆς τιμίας ψήφου τῶν θεόθεν ὁδηγηθέντων ἁγίων Ἀρχιερέων μέ ἀνέδειξε Ἐπίσκοπο καί Μητροπολίτη τῆς ἁγιωτάτης καί ἱστορικῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλιώτιδος καί Φαναριοφερσάλων θέτοντάς με πατέρα πνευματικό τοῦ εὐαγοῦς ἱεροῦ κλήρου, τῶν φιλοθέων μοναστικῶν ἀδελφοτήτων καί τοῦ εὐλαβοῦς καί εὐλογημένου πιστοῦ λαοῦ τῆς θεοσώστου αὐτῆς ἐπαρχίας.
Γράφει ὁ προφήτης Ἰεζεκιήλ τό ἒτος 593 π.Χ. στό 3ο κεφάλαιο, 17ο στίχο τοῦ βιβλίου του «υἱέ ἀνθρώπου, σκοπόν δέδωκά σε … καί ἀκούσῃ ἐκ στόματός μου λόγον καί διαπειλήσῃ αὐτοῖς παρ’ ἐμοῦ», δηλαδή υἱέ ἀνθρώπου σέ διορίζω φρουρό τοῦ οἲκου αὐτοῦ καί ὁσάκις ἀκούσης λόγον ἀπό τό στόμα μου, θά μεταδώσης αὐτόν πρός ἐκείνους ἐκ μέρους μου.
Ὁ σαρκωμένος Λόγος τοῦ Θεοῦ «ὁ σωτήριος πᾶσιν ἀνθρώποις», ἦλθε καί ἐφανερώθη καί ἐσκήνωσεν ἀνάμεσά μας καί μᾶς ἐδίδαξε «πᾶσαν τήν ἀλήθειαν» καί μᾶς ἐχάρισε «ἐξ ἀντικειμένου» τή λύτρωση ἀπό τίς ἁμαρτίες μας καί τή σωτηρία.
Ἡ Ἐκκλησία Του, διαχρονικά, ὁρίζει συνοδικῶς τήν συνέχιση τοῦ ἒργου τοῦ Κυρίου διά τῶν Ἐπισκόπων, καθιστώντας αὐτούς εἰς τῦπον Ἰησοῦ Χριστοῦ, στίς τοπικές Ἐκκλησίες. Οἱ δέ Ἐπίσκοποι καλοῦνται, συνεργαζόμενοι ἁρμονικά μέ τόν ἱερό κλῆρο, τούς τοπικούς ἄρχοντες καί τόν περιούσιο λαό τοῦ Θεοῦ, νά δημιουργοῦν τίς προϋποθέσεις γιά τήν πραγμάτωση τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ μέσα στόν κόσμο, γιά τήν δοξολογία τοῦ ὀνόματος τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ καί τήν ἐπίτευξη τῆς μακαριότητας, τῆς σωτηρίας δηλαδή καί τῆς ἰδικῆς των, ἀλλά καί ἁπάντων τῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας.
Τοῦτο ἀνέθεσε καί σέ ἐμένα ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, διά τῆς ἐκλογῆς καί χειροτονίας μου στόν ἐπισκοπικό βαθμό, καί σήμερα εὐλογημένοι καί ἀγαπημένοι ἀδελφοί μου, μέ ὁδήγησε ἀναμεσά σας γιά νά παραδώσει σέ σᾶς καί σᾶς σέ ἐμένα, νά μᾶς ἁρμόσει καί νά μᾶς προσφέρει στήν αἰωνιότητα τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.
Ἔτσι, λοιπόν, μή φειδόμενος τοῦ ἑαυτοῦ μου, κόπων, μόχθων ἀλλά καί πόνων, καλοῦμαι, ἔχοντας ὡς ὁδηγό καί πρότυπό μου στήν ἐπισκοπική ζωή καί διακονία μου, τόν Πρῶτο Ἀρχιερέα, τόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό, καί ἀκολουθώντας «τοῖς ἴχνεσιν αὐτοῦ», νά θυσιάσω τήν ζωήν μου ὑπέρ τῶν ἀνθρώπων τῆς πνευματικῆς μου ποίμνης, νά ἐξέλθω σέ ἀναζήτηση τῶν πλανηθέντων καί ἀποκεκομένων, νά συνεργασθῶ μέ τούς ἀδελφούς πρεσβυτέρους γιά νά διαπαιδαγωγήσουμε τήν νεότητα, νά περικρατήσουμε τό γῆρας, νά γίνουμε τοῖς πᾶσι τά πάντα, ἵνα πάντες σωθῶσι καί ἕν ὦσι.
Σέ αὐτή τήν πνευματική διάσταση πρέπει νά κινεῖται τό ἔργο τοῦ Ἐπισκόπου γιά νά κατορθώσει νά ἀναδειχθεῖ οἰκονόμος τῆς ἀρχιερατικῆς χάριτος, νά μπορέσει νά θέσει τήν ψυχή του ὑπέρ τῶν πνευματικῶν προβάτων, νά εἶναι ὁδηγός τυφλῶν, φῶς τῶν ἐν σκότει εὑρισκομένων, παιδευτής τῶν ἀφρόνων, διδάσκαλος νηπίων στήν πίστη, φωστήρ φωτίζων τούς ἐν τῷ κόσμῳ.
Καλῶ, λοιπόν, ὅλους σᾶς, κληρικούς, μοναχούς καί μοναχές, πιστούς, αἱρετούς ἄρχοντες, ἐκπροσώπους τῶν τοπικῶν ἀρχῶν, ἐκπαιδευτικούς, χαρισματούχους, ἄνδρες, γυναῖκες, νέους καί νέες, σέ κοινή συστράτευση, ὅλοι μαζί, μέ ἐντιμότητα καί εἰλικρίνεια, ὁ ἕνας πλάι στόν ἄλλο, νά ἀγωνισθοῦμε, νά προσπαθήσουμε, νά μήν καμφθοῦμε ἀπό τίς ἀδυναμίες καί τά πάθη μας, γιά νά συνεχίσουμε τό ἔργο πού κληροδότησαν σέ ἐμᾶς οἱ προπάτορές μας, οἱ κάτοικοι αὐτοῦ τοῦ εὐλογημένου τόπου, ὁ ὁποῖος ἁγιάσθηκε ἀπό το αἷμα ἁγίων και ἡρώων.
Καλῶ ὅλους σᾶς, νά συνεχισθεῖ τό ἔργο πού ὁραματίστηκαν οἱ φωτισμένοι πρόγονοί μας, οἱ ἅγιοι ἐπίσκοποι, προκάτοχοί μου, οἱ πολιτικοί καί ἐκκλησιαστικοί ἄνδρες πού ἀναδείχθηκαν ἀπό αὐτή τή γῆ, τήν ποτισμένη μέ αἷμα καί ἱδρώτα, καλλιεργημένη μέ πόνους καί στεναγμούς, ὥστε νά ἐγκαθιδρύσουμε τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ στόν τόπο μας.
Καλῶ εἰδικότερα καί παρακαλῶ τούς κληρικούς, τούς μοναχούς καί τίς μοναχές μας νά ἀγωνισθοῦν ὅλοι, μαζί μέ τόν Ἐπίσκοπό τους, σέ κοινή, ἐναγώνια καί ἔμπονη συμπόρευση, γιά νά μήν μωρανθεῖ τό ἅλας, νά μήν σβήσει ἡ λυχνία, ἀποστασιοποιημένοι ἀπό κάθε τι τό ὁποῖο διαιρεῖ, στερρῶς ἑνωμένοι ἐν τῷ συνδέσμῳ τῆς εἰρήνης καί τῆς ἀγάπης, νά ἐξακολουθήσουμε τόν πνευματικό μας ἀγώνα, ὥστε ὁ Θεός μας νά εἶναι ζῶν καί ἐνεργῶν ἀνάμεσά μας.
Σᾶς καλῶ πατέρες καί ἀδελφοί, νά ὀργανώσουμε ἐπωφελέστερα τίς ἐνορίες καί τό ἐνοριακό μας ἔργο, σέ ὅλα τά ἐπίπεδα, τό λειτουργικό καί ἁγιαστικό, τήν ἱερά ἐξομολόγηση, τό κατηχητικό, τό φιλανθρωπικό, ἰδίως τώρα στούς δύσκολους καιρούς πού διανύουμε.
Σᾶς καλῶ, ἀδελφές καί ἀδελφοί, οἱ ἀδελφότητες πού ἀσκοῦνται στίς ἱστορικές μονές μας νά εἶναι τηλαυγεῖς φάροι πνευματικοί, ὥστε νά δεικνύουν λιμένας ἀπάνεμους στούς κοπιῶντες καί πεφορτισμένους καί νά εὑρίσκουν ἀνάπαυση καί ἀναψυχή πνευματική.
Ἐπιτακτικό καί ἀμείωτο ὀφείλουμε νά εἶναι τό ἐνδιαφέρον ὅλων μας γιά τούς νέους καί τίς νέες, τά παιδιά μας, νά εἴμαστε δίπλα τους καί νά τούς προσφέρουμε πολύ περισσότερα ἀπό αὐτά πού δικαιοῦνται ἀλλά καί τούς ἀξίζουν.
Ἡ φροντίδα γιά τούς ἀσθενεῖς καί ἀδυνάτους, θά λάβουμε μέριμνα ὥστε νά ἐνταθεῖ καί νά τούς ἐξασφαλίζει ἀνακούφιση καί αἰσιοδοξία. Ἡ βελτίωση τῶν ὑπηρεσιῶν τῶν παρεχομένων στό Ἐκκλησιαστικό Γηροκομεῖο, ἡ λειτουργία τῶν παιδικῶν κατασκηνώσεων, ἡ ἀποδοτικότερη λειτουργία τῆς Σχολῆς Βυζαντινῆς Μουσικῆς, τό φυτώριο αὐτό τοῦ ἀναλογίου, καί τέλος τό Ἱερατικό Σχολεῖο Δεύτερης Εὐκαιρίας καί τό Ἐκκλησιαστικό Ι.Ε.Κ. πρέπει νά τύχουν μεγάλου ἐνδιαφέροντος καί ἐξαιρετικοῦ ζήλου ἀπό ὅλους μας.
Μέ πολύ σεβασμό καί ἀγάπη θέλω νά ἀναφερθῶ καί στόν πολιό γέροντα Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη πρ. Θεσσαλιώτιδος καί Φαναριοφερσάλων κ. Κύριλλο. Θέλω νά τόν διαβεβαιώσω γιά τήν ἀγάπη μου, τόν σεβασμό μου καί τήν υἱική μου στοργή. Ἡ Ἱερά Μητρόπολη θά συνεχίσει νά τόν τιμᾶ, νά τόν σέβεται καί νά τόν φροντίζει. Τό ἐπισκοπεῖο θά συνεχίσει νά εἶναι τό σπίτι του.
Δέν θέλω να σᾶς κουράσω ἄλλο. Ἐπιθυμῶ μόνον ἀκόμη νά ὁλοκληρώσω τήν προσλαλιά μου αὐτήν, ὅπως καί κατά τήν χειροτονία μου, μέ τοῦτο τό ὁποῖο θεωρῶ ἀναγκαῖο. Γράφει ὁ πρῶτος μετά τόν Ἓνα, ὁ μέγας οὐρανοβάμων Παῦλος στό γνήσιο τέκνο του, στόν ἀγαπημένο του μαθητή, τόν ἀπόστολο Τιμόθεο: «Πρέπει λοιπόν ὁ ἐπίσκοπος νά εἶναι ἀκατηγόρητος, προσεκτικός, ἐγκρατής, σεμνός, φιλόξενος, διδακτικός, νά μήν εἶναι μέθυσος, οὔτε νά βιαιοπραγεῖ καί νά δέρνει, νά μήν ἐπιζητεῖ κέρδη, νά εἶναι ἐπιεικής, ξένος πρός μάχες καί φιλονικίες, ἀφιλάργυρος, νά γυμνάζει δέ καί νά συνηθίζει τόν ἑαυτό σου στή συνεχῆ ἐξάσκηση τῆς εὐσεβοῦς καί ἁγίας ζωῆς καί νά ἐπιδιώκει τή δικαιοσύνη, τήν πίστη, τήν ἀγάπη, τήν ὑπομονή, τήν πραότητα».
Μακαριώτατε Δέσποτα, Σεβασμιώτατοι ἅγιοι ἀρχιερεῖς, σεβαστοί πατέρες, σᾶς παρακαλῶ προσευχηθεῖτε αὐτά νά δυνηθῶ νά τά τηρήσω ἀπαρέγκλητα στήν ἐπισκοπική μου ζωή.
Εὔχεσθε!
Σέ σᾶς ἀγαπημένοι μου ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά, «Ἡ Χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καί ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί Πατρός καί ἡ κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἴη μετά πάντων ὑμῶν».
Ἀμήν!
Γράφει ὁ προφήτης Ἰεζεκιήλ τό ἒτος 593 π.Χ. στό 3ο κεφάλαιο, 17ο στίχο τοῦ βιβλίου του «υἱέ ἀνθρώπου, σκοπόν δέδωκά σε … καί ἀκούσῃ ἐκ στόματός μου λόγον καί διαπειλήσῃ αὐτοῖς παρ’ ἐμοῦ», δηλαδή υἱέ ἀνθρώπου σέ διορίζω φρουρό τοῦ οἲκου αὐτοῦ καί ὁσάκις ἀκούσης λόγον ἀπό τό στόμα μου, θά μεταδώσης αὐτόν πρός ἐκείνους ἐκ μέρους μου.
Ὁ σαρκωμένος Λόγος τοῦ Θεοῦ «ὁ σωτήριος πᾶσιν ἀνθρώποις», ἦλθε καί ἐφανερώθη καί ἐσκήνωσεν ἀνάμεσά μας καί μᾶς ἐδίδαξε «πᾶσαν τήν ἀλήθειαν» καί μᾶς ἐχάρισε «ἐξ ἀντικειμένου» τή λύτρωση ἀπό τίς ἁμαρτίες μας καί τή σωτηρία.
Ἡ Ἐκκλησία Του, διαχρονικά, ὁρίζει συνοδικῶς τήν συνέχιση τοῦ ἒργου τοῦ Κυρίου διά τῶν Ἐπισκόπων, καθιστώντας αὐτούς εἰς τῦπον Ἰησοῦ Χριστοῦ, στίς τοπικές Ἐκκλησίες. Οἱ δέ Ἐπίσκοποι καλοῦνται, συνεργαζόμενοι ἁρμονικά μέ τόν ἱερό κλῆρο, τούς τοπικούς ἄρχοντες καί τόν περιούσιο λαό τοῦ Θεοῦ, νά δημιουργοῦν τίς προϋποθέσεις γιά τήν πραγμάτωση τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ μέσα στόν κόσμο, γιά τήν δοξολογία τοῦ ὀνόματος τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ καί τήν ἐπίτευξη τῆς μακαριότητας, τῆς σωτηρίας δηλαδή καί τῆς ἰδικῆς των, ἀλλά καί ἁπάντων τῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας.
Τοῦτο ἀνέθεσε καί σέ ἐμένα ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, διά τῆς ἐκλογῆς καί χειροτονίας μου στόν ἐπισκοπικό βαθμό, καί σήμερα εὐλογημένοι καί ἀγαπημένοι ἀδελφοί μου, μέ ὁδήγησε ἀναμεσά σας γιά νά παραδώσει σέ σᾶς καί σᾶς σέ ἐμένα, νά μᾶς ἁρμόσει καί νά μᾶς προσφέρει στήν αἰωνιότητα τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.
Ἔτσι, λοιπόν, μή φειδόμενος τοῦ ἑαυτοῦ μου, κόπων, μόχθων ἀλλά καί πόνων, καλοῦμαι, ἔχοντας ὡς ὁδηγό καί πρότυπό μου στήν ἐπισκοπική ζωή καί διακονία μου, τόν Πρῶτο Ἀρχιερέα, τόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό, καί ἀκολουθώντας «τοῖς ἴχνεσιν αὐτοῦ», νά θυσιάσω τήν ζωήν μου ὑπέρ τῶν ἀνθρώπων τῆς πνευματικῆς μου ποίμνης, νά ἐξέλθω σέ ἀναζήτηση τῶν πλανηθέντων καί ἀποκεκομένων, νά συνεργασθῶ μέ τούς ἀδελφούς πρεσβυτέρους γιά νά διαπαιδαγωγήσουμε τήν νεότητα, νά περικρατήσουμε τό γῆρας, νά γίνουμε τοῖς πᾶσι τά πάντα, ἵνα πάντες σωθῶσι καί ἕν ὦσι.
Σέ αὐτή τήν πνευματική διάσταση πρέπει νά κινεῖται τό ἔργο τοῦ Ἐπισκόπου γιά νά κατορθώσει νά ἀναδειχθεῖ οἰκονόμος τῆς ἀρχιερατικῆς χάριτος, νά μπορέσει νά θέσει τήν ψυχή του ὑπέρ τῶν πνευματικῶν προβάτων, νά εἶναι ὁδηγός τυφλῶν, φῶς τῶν ἐν σκότει εὑρισκομένων, παιδευτής τῶν ἀφρόνων, διδάσκαλος νηπίων στήν πίστη, φωστήρ φωτίζων τούς ἐν τῷ κόσμῳ.
Καλῶ, λοιπόν, ὅλους σᾶς, κληρικούς, μοναχούς καί μοναχές, πιστούς, αἱρετούς ἄρχοντες, ἐκπροσώπους τῶν τοπικῶν ἀρχῶν, ἐκπαιδευτικούς, χαρισματούχους, ἄνδρες, γυναῖκες, νέους καί νέες, σέ κοινή συστράτευση, ὅλοι μαζί, μέ ἐντιμότητα καί εἰλικρίνεια, ὁ ἕνας πλάι στόν ἄλλο, νά ἀγωνισθοῦμε, νά προσπαθήσουμε, νά μήν καμφθοῦμε ἀπό τίς ἀδυναμίες καί τά πάθη μας, γιά νά συνεχίσουμε τό ἔργο πού κληροδότησαν σέ ἐμᾶς οἱ προπάτορές μας, οἱ κάτοικοι αὐτοῦ τοῦ εὐλογημένου τόπου, ὁ ὁποῖος ἁγιάσθηκε ἀπό το αἷμα ἁγίων και ἡρώων.
Καλῶ ὅλους σᾶς, νά συνεχισθεῖ τό ἔργο πού ὁραματίστηκαν οἱ φωτισμένοι πρόγονοί μας, οἱ ἅγιοι ἐπίσκοποι, προκάτοχοί μου, οἱ πολιτικοί καί ἐκκλησιαστικοί ἄνδρες πού ἀναδείχθηκαν ἀπό αὐτή τή γῆ, τήν ποτισμένη μέ αἷμα καί ἱδρώτα, καλλιεργημένη μέ πόνους καί στεναγμούς, ὥστε νά ἐγκαθιδρύσουμε τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ στόν τόπο μας.
Καλῶ εἰδικότερα καί παρακαλῶ τούς κληρικούς, τούς μοναχούς καί τίς μοναχές μας νά ἀγωνισθοῦν ὅλοι, μαζί μέ τόν Ἐπίσκοπό τους, σέ κοινή, ἐναγώνια καί ἔμπονη συμπόρευση, γιά νά μήν μωρανθεῖ τό ἅλας, νά μήν σβήσει ἡ λυχνία, ἀποστασιοποιημένοι ἀπό κάθε τι τό ὁποῖο διαιρεῖ, στερρῶς ἑνωμένοι ἐν τῷ συνδέσμῳ τῆς εἰρήνης καί τῆς ἀγάπης, νά ἐξακολουθήσουμε τόν πνευματικό μας ἀγώνα, ὥστε ὁ Θεός μας νά εἶναι ζῶν καί ἐνεργῶν ἀνάμεσά μας.
Σᾶς καλῶ πατέρες καί ἀδελφοί, νά ὀργανώσουμε ἐπωφελέστερα τίς ἐνορίες καί τό ἐνοριακό μας ἔργο, σέ ὅλα τά ἐπίπεδα, τό λειτουργικό καί ἁγιαστικό, τήν ἱερά ἐξομολόγηση, τό κατηχητικό, τό φιλανθρωπικό, ἰδίως τώρα στούς δύσκολους καιρούς πού διανύουμε.
Σᾶς καλῶ, ἀδελφές καί ἀδελφοί, οἱ ἀδελφότητες πού ἀσκοῦνται στίς ἱστορικές μονές μας νά εἶναι τηλαυγεῖς φάροι πνευματικοί, ὥστε νά δεικνύουν λιμένας ἀπάνεμους στούς κοπιῶντες καί πεφορτισμένους καί νά εὑρίσκουν ἀνάπαυση καί ἀναψυχή πνευματική.
Ἐπιτακτικό καί ἀμείωτο ὀφείλουμε νά εἶναι τό ἐνδιαφέρον ὅλων μας γιά τούς νέους καί τίς νέες, τά παιδιά μας, νά εἴμαστε δίπλα τους καί νά τούς προσφέρουμε πολύ περισσότερα ἀπό αὐτά πού δικαιοῦνται ἀλλά καί τούς ἀξίζουν.
Ἡ φροντίδα γιά τούς ἀσθενεῖς καί ἀδυνάτους, θά λάβουμε μέριμνα ὥστε νά ἐνταθεῖ καί νά τούς ἐξασφαλίζει ἀνακούφιση καί αἰσιοδοξία. Ἡ βελτίωση τῶν ὑπηρεσιῶν τῶν παρεχομένων στό Ἐκκλησιαστικό Γηροκομεῖο, ἡ λειτουργία τῶν παιδικῶν κατασκηνώσεων, ἡ ἀποδοτικότερη λειτουργία τῆς Σχολῆς Βυζαντινῆς Μουσικῆς, τό φυτώριο αὐτό τοῦ ἀναλογίου, καί τέλος τό Ἱερατικό Σχολεῖο Δεύτερης Εὐκαιρίας καί τό Ἐκκλησιαστικό Ι.Ε.Κ. πρέπει νά τύχουν μεγάλου ἐνδιαφέροντος καί ἐξαιρετικοῦ ζήλου ἀπό ὅλους μας.
Μέ πολύ σεβασμό καί ἀγάπη θέλω νά ἀναφερθῶ καί στόν πολιό γέροντα Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη πρ. Θεσσαλιώτιδος καί Φαναριοφερσάλων κ. Κύριλλο. Θέλω νά τόν διαβεβαιώσω γιά τήν ἀγάπη μου, τόν σεβασμό μου καί τήν υἱική μου στοργή. Ἡ Ἱερά Μητρόπολη θά συνεχίσει νά τόν τιμᾶ, νά τόν σέβεται καί νά τόν φροντίζει. Τό ἐπισκοπεῖο θά συνεχίσει νά εἶναι τό σπίτι του.
Δέν θέλω να σᾶς κουράσω ἄλλο. Ἐπιθυμῶ μόνον ἀκόμη νά ὁλοκληρώσω τήν προσλαλιά μου αὐτήν, ὅπως καί κατά τήν χειροτονία μου, μέ τοῦτο τό ὁποῖο θεωρῶ ἀναγκαῖο. Γράφει ὁ πρῶτος μετά τόν Ἓνα, ὁ μέγας οὐρανοβάμων Παῦλος στό γνήσιο τέκνο του, στόν ἀγαπημένο του μαθητή, τόν ἀπόστολο Τιμόθεο: «Πρέπει λοιπόν ὁ ἐπίσκοπος νά εἶναι ἀκατηγόρητος, προσεκτικός, ἐγκρατής, σεμνός, φιλόξενος, διδακτικός, νά μήν εἶναι μέθυσος, οὔτε νά βιαιοπραγεῖ καί νά δέρνει, νά μήν ἐπιζητεῖ κέρδη, νά εἶναι ἐπιεικής, ξένος πρός μάχες καί φιλονικίες, ἀφιλάργυρος, νά γυμνάζει δέ καί νά συνηθίζει τόν ἑαυτό σου στή συνεχῆ ἐξάσκηση τῆς εὐσεβοῦς καί ἁγίας ζωῆς καί νά ἐπιδιώκει τή δικαιοσύνη, τήν πίστη, τήν ἀγάπη, τήν ὑπομονή, τήν πραότητα».
Μακαριώτατε Δέσποτα, Σεβασμιώτατοι ἅγιοι ἀρχιερεῖς, σεβαστοί πατέρες, σᾶς παρακαλῶ προσευχηθεῖτε αὐτά νά δυνηθῶ νά τά τηρήσω ἀπαρέγκλητα στήν ἐπισκοπική μου ζωή.
Εὔχεσθε!
Σέ σᾶς ἀγαπημένοι μου ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά, «Ἡ Χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καί ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί Πατρός καί ἡ κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἴη μετά πάντων ὑμῶν».
Ἀμήν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου