ΧΑΡΑ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΠΑΙΝΟΥΝ
ΕΙΡΗΝΗ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΕΝΟΥΝ
ΕΥΛΟΓΙΑ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΦΕΥΓΟΥΝ.



Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΕΧΕΙ ΤΡΙΑ ΠΛΟΚΑΜΙΑ.ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΦΤΩΧΟΥΣ ΤΟΝ ΚΟΥΜΜΟΥΝΙΣΜΟ,
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΛΟΥΣΙΟΥΣ ΤΗΝ ΜΑΣΟΝΙΑ.
ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ


ΠΙΣΤΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΣΙΓΟΥΡΙΑ ΓΙ'ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ
ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ ΓΙἈΥΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΛΕΠΟΥΜΕ!!!!!!!!


Η ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΘΕΛΕΙ ΟΧΙ Ν΄ΑΔΕΙΑΣΟΥΝ ΟΙ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ,ΑΛΛΑ ΝΑ ΓΕΜΙΣΟΥΝ ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΑΛΛΟΙΩΜΕΝΟ ΤΟ ΦΡΟΝΙΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΠΙΣΤΗ.
ΠΑΤΗΡ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ







ΠΟΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΘΑ ΠΑΡΕΙ ΘΕΣΗ Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ;


1.Ο ΠΑΠΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΙΡΕΣΗ;

2.Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ;

3.Ο ΜΟΝΟΦΥΣΙΤΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΙΡΕΣΗ;

4.ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΟΙ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΜΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ;






ΑΡΑΓΕ ΠΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΘΟΥΝ ΑΥΤΑ ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΣΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ;



ΤΡΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ

Α) ΤΟΥ ΑΔΑΜ

Β)ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ

Γ)ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΡΩΜΗΣ.

ΑΓΙΟΣ ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΠΟΠΟΒΙΤΣ




















Δευτέρα 18 Ιουνίου 2012

ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

Ο ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ ΣΤΗ ΝΕΑ ΣΚΗΤΗ (1880 - 1967)

Στην Καλύβη του «Αγίου Σπυρίδωνος» έγινε Μοναχός και πήρε το όνομα Γαβριήλ και υστέρα από πολλά χρόνια υπακοής, στους Γεροντάδες του, έγινε Διάκονος, Πρεσβύτερος και Πνευματικός. Κατόπιν προσκλήσεως του Επίσκοπου Κορίνθου, με την ευλογία του Γέροντα του, πήγε στην Κόρινθο. Εκεί έμεινε πολλά χρόνια, με την εξομολόγηση, τη πνευματική νουθεσία, άλλα και το παράδειγμα της πνευματικής του ζωής και πολιτείας, βοήθησε τους χριστιανούς να βρούνε το δρόμο του Θεού, το δρόμο της κατά Θεόν ζωής και της καθόλου αρετής.
Με το δικό του παράδειγμα, τη νηστεία, την εγκράτεια, την προσευχή, την ταπείνωση και κάθε άλλο είδος αρετής, πού πρέπει να έχει κάθε χριστιανός για να φτάσει στην κορωνίδα των αρετών πού είναι ή αγάπη, χωρίς την οποία δεν μπορεί ό άνθρωπος να λέγεται και να είναι χριστιανός και δε θ' αξιωθεί ποτέ να δει το πρόσωπο του Θεού, γι' αυτό έλεγε ό αείμνηστος αυτός Γέρο - Παπα - Γαβριήλ: — Ό άνθρωπος, αν κάθε μέρα κοινωνεί τα Άχραντα Μυστήρια, το Σώμα και Αίμα του Δεσπότη Χριστού, όλη την περιουσία του να δώσει ελεημοσύνη, από τη νηστεία και τις μετάνοιες αν στεγνώσει και γίνει πετσί και κόκαλο σχέτος σκελετός, αν δεν αποκτήσει αγάπη προς το Θεό και τους ανθρώπους και σ' όλη τη φύση, δεν έκανε τίποτε και δε θα τύχει ποτέ του ελέους και των οικτιρμών του Θεού, όπως μας διδάσκει και ό μεγάλος εκείνος των Εθνών απόστολος Παύλος, ό οποίος έχει πλέξει το εγκώμιο της μεγάλης αυτής αρετής πού λέγεται αγάπη και έγραφε στους Κορίνθιους: «Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των Αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ήχων ή κύμβαλον αλαλάζον και εάν έχω προφητείαν και ειδώ τα μυστήρια πάντα και πασάν την γνώσιν, και εάν έχω την πίστιν, ώστε όρη μεθιστάνειν, αγάπην δεν μη έχω ουδέν ειμί, και εάν ψωμίσω πάντα τα υπάρχοντα μου, και εάν παραδώ το σώμα μου ίνα καυθήσωμαι, άγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι» και όλο το Κεφάλαιο τούτο είναι ένας συνεχής ύμνος της αρετής της αγάπης. (Α' Κορ. ΙΓ' 1-3).
Γεμάτος αγάπη ό Γέρο - Παπα - Γαβριήλ, υστέρα από 35 ολόκληρα χρόνια ιεραποστολικής ζωής, επέστρεψε στη Μετάνοια του, στη Νέα Σκήτη όπου ό Γέροντας των Παπακυριλλαίων Γεράσιμος Μοναχός τον έκαμε μεγαλόσχημο Μοναχό με το ίδιο όνομα Γαβριήλ γύρω ασκητικά Καλύβα, άλλα κι αυτός στάθηκε αδύνατο να βοηθήσει τον ψυχορραγούντα αδελφό Κύριλλο.
Τότε ό κατά σάρκα αδελφός του Παπα - Νεόφυτος κι εκείνος Πνευματικός, κάλεσε και τον γέροντα Πνευματικό Παπα - Γαβριήλ Λευτεριώτη, ό οποίος, μ' όλη την αδελφική αγάπη, πήγε κοντά στον ασθενή και σαν έμπειρος Πνευματικός; όταν του είπε για το χαρτί, ρώτησε το Μοναχό Κύριλλο να του πει τι ακριβώς βλέπει. Ό ασθενής είπε, πώς στα δεξιά βλέπει δυο λευκοφόρους Αγγέλους και στα αριστερά ήταν έτοιμοι να αρπάξουν την ψυχή του πολλοί Δαίμονες, ό ένας από τους οποίους με την ουρά του γύριζε σύντομα και έπαιζε με το κομβοσχοίνι του ησυχαστή Γέροντα Ιωσήφ, πού βρίσκονταν κι αυτός εκεί.
Ό Πνευματικός Παπα - Γαβριήλ, παρεκάλεσε όλους τους αδελφούς να βγουν έξω από το δωμάτιο του ασθενή και ρώτησε για δεύτερη φορά το Μοναχό Κύριλλο να του πει τα κρυπτά της καρδίας του.
Αφού ό ασθενής τα είπε όλα, τότε τον ρώτησε αν το χαρτί είναι ακόμα κολλημένο στον ωμό του. Ό ασθενής απάντησε πώς και πάλι το χαρτί είναι κολλημένο εκεί που αρχικά το αισθανόταν.
Ό Πνευματικός τότε είπε στον Μοναχό Κύριλλο να ρωτήσει το φύλακα Άγγελο, να του ειπεί εκείνος τι γράφει το χαρτί. Ό Μοναχός Κύριλλος γύρισε προς τους Αγγέλους και τους μίλησε σε γλώσσα, πού ό Πνευματικός δεν καταλάβαινε ούτε μια λέξη άπ' αυτά πού έλεγε. Κι ό Άγγελος του απαντούσε στην ίδια γλώσσα. Τότε ό Παπα - Γαβριήλ, έβαλε το πετραχήλι επάνω στον ασθενή και τον ρώτησε τι του είπε ό Άγγελος ότι γράφει το χαρτί; Κι ό Μοναχός Κύριλλος του είπε δυο αμαρτίες πού αυτός πρώτα δε θυμότανε να τις πει.
Ό Πνευματικός αφού του είπε αυτά, διάβασε τη συγχωρετική ευχή, κι όταν τελείωσε πήρε το πετραχήλι κι ό ασθενής είπε στον Πνευματικό, πώς το χαρτί κόλλησε πάνω στο πετραχήλι και σβήσανε τα αμαρτήματα του, πού ήτανε γραμμένα σ' αυτό και με το λόγο αυτόν, παρέδωκε το πνεύμα και κοιμήθηκε τον αιώνιο ύπνο των μακαρίων.
Ή πείρα και διάκριση του Πνευματικού, βοήθησε τον αδελφό Κύριλλο να εξομολογηθεί και να καθαρισθεί από τις ανθρώπινες αδυναμίες του, με διερμηνέα και βοηθό τον Άγγελο φύλακα της ψυχής.
Ό Πνευματικός Παπα - Γαβριήλ, στην Κόρινθο έζησε 28 χρόνια πνευματική ζωή, με παντός είδους εγκράτεια και έκτισε εκεί τον ωραιότατο, ευρύχωρο και περικαλλή Ναό του Αγίου Νικολάου.
Όταν ήλθε το πλήρωμα του χρόνου και έφτασε ό καιρός της εκδημίας του, προείδε και προείπε το θάνατο του και δυο μέρες πριν να φύγει οριστικά από τον κόσμο τούτο, όπως μου είπε ό υποτακτικός του πνευματικός Ιερομόναχος Σπυρίδων, κάλεσε τους Πατέρες και αδελφούς της Σκήτης, από τους οποίους έλαβε και έδωκε συγχωρέσει, ευλόγησε τη Σκήτη και παρεκάλεσε με θερμή πίστη, δέηση και δάκρυα το Θεό, να χαρίσει την ευλογία Του, στη Συνοδεία του, σ' ολόκληρη τη Σκήτη και όλους τους αδελφούς να τους αξιώσει να αποκτήσουν την αρετή της αγάπης.
Έτσι, μετά άπ' αυτά, με τη γαλήνη και λάμψη της αρετής και της καλοσύνης στο πρόσωπο του, πλήρης ήμερων παρέδωκε τη μακαριά του ψυχή στα χέρια του Δεσπότη Χριστού και πέταξε σαν πουλάκι στα ουράνια θεία Σκηνώματα το 1967 σωτήριο έτος.
Τους κόπους και την αρετή του Γέροντα αυτού Παπα - Γαβριήλ, βράβευσε ό Πανάγαθος Θεός και του έδωκε συνοδεία ή οποία συνεχίζει την Παράδοση των Πατέρων, δοξάζει το Θεό, τιμάει τη Σκήτη και ολόκληρο το Περιβόλι της Παναγίας μας, ό τούτου διάδοχος Γέρων Σπυρίδων πνευματικός, με την ευλαβέστατη συνοδεία του.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου